Twee henipavirussen, Hendra virus (HeV) en de Nipah virus Het is al bekend dat (NiV) dodelijke ziekten bij mensen veroorzaken. Nu is er een nieuw henipavirus geïdentificeerd bij patiënten met koorts in Oost-China. Dit is fylogenetisch verschillende stam van het henipavirus en wordt Langya henipavirus (LayV) genoemd. De patiënten hadden een recente geschiedenis van blootstelling aan dieren, wat duidt op overdracht van dier op mens. Dit lijkt een nieuw fenomeen te zijn virus Dat heeft grote gevolgen voor de menselijke gezondheid.
Hendra virus (HeV) en de Nipah virus (NiV), behorend tot het geslacht Henipavirus in de virus familie Paramyxoviridae ontstond in het recente verleden. Beide zijn verantwoordelijk voor dodelijke ziekten bij mens en dier. Hun genoom bestaat uit een enkelstrengs RNA omgeven door een omhulsel van lipide.
Hendra virus (HeV) werd voor het eerst geïdentificeerd in 1994-95 tijdens een uitbraak in de buitenwijk Hendra in Brisbane, Australië, toen veel paarden en hun trainers besmet raakten en bezweken aan een longziekte met bloedingen. Nipah-virus (NiV) werd enkele jaren later voor het eerst geïdentificeerd in 1998 in Nipah, Maleisië na een lokale uitbraak. Sindsdien zijn er verschillende gevallen van NiV over de hele wereld in verschillende landen, vooral in Maleisië, Bangladesh en India. Deze uitbraken gingen meestal gepaard met een hoge sterfte onder zowel mens als vee.
Het fruit vleermuizen (Pteropus), ook bekend als vliegende vos, zijn natuurlijke dierenreservoirs van beide Hendra virus (HeV) en de Nipah virus (NiV). Overdracht vindt plaats van vleermuizen via speeksel, urine en uitwerpselen naar mensen. Varkens zijn tussengastheer voor Nipah, terwijl paarden tussengastheer zijn voor HeV en NiV.
Bij mensen vertonen HeV-infecties griepachtige symptomen voordat ze zich ontwikkelen tot fatale encefalitis, terwijl NiV-infecties zich vaak presenteren als neurologische aandoeningen en acute encefalitis en, in sommige gevallen, aandoeningen van de luchtwegen. Overdracht van persoon op persoon vindt plaats in een laat stadium van infectie1.
Henipavirussen zijn zeer pathogeen. Dit zijn snel opkomende zoönoses virussen. In juni 2022 rapporteerden onderzoekers de karakterisering van een ander henipavirus genaamd Angavokely virus (AngV)2. Dit werd geïdentificeerd in urinemonsters van wilde fruitvleermuizen uit Madagaskar. Het genoom ervan vertoont alle belangrijke kenmerken die verband houden met pathogeniteit in andere henipavirussen. Ook dit kan een probleem worden als het overgaat op mensen, aangezien vleermuizen in Madagaskar als voedsel worden geconsumeerd.
Op 04 augustus 2022 hebben onderzoekers3 gerapporteerde identificatie (karakterisering en isolatie) van nog een ander nieuw henipavirus uit het keeluitstrijkje van patiënten met koorts tijdens surveillance van de schildwacht. Ze noemden deze stam Langya henipavirus (LayV). Het is fylogenetisch verwant aan Mojiang henipavirus. Ze identificeerden 35 patiënten met een LayV-infectie in de provincies Shandong en Henan China. Bij 26 van deze patiënten waren geen andere pathogenen aanwezig. Alle patiënten met LayV hadden koorts en enkele van de andere symptomen. Spitsmuizen lijken het natuurlijke reservoir van LayV te zijn, aangezien studie van kleine dieren de aanwezigheid van LayV-RNA aantoonde in 27% van de spitsmuizen, 2% van de geiten en 5% van de honden.
De bevindingen van dit onderzoek suggereren dat LayV-infectie de oorzaak was van koorts en de bijbehorende symptomen bij de onderzochte patiënten, en dat kleine huisdieren de tussengastheren van de LayV waren. virus.
***
Referenties:
- Kummer S, Kranz DC (2022) Henipavirussen - Een constante bedreiging voor vee en mensen. PLoS Negl Trop Dis 16(2): e0010157. https://doi.org/10.1371/journal.pntd.0010157
- Madera S., c.s. 2022. Ontdekking en genomische karakterisering van een nieuw Henipavirus, Angavokely-virus, van fruitvleermuizen in Madagaskar. Geplaatst op 24 juni 2022. Preprint bioRxiv doi: https://doi.org/10.1101/2022.06.12.495793
- Zhang, Xiao-Ai c.s. 2022. Een zoönotisch Henipavirus bij koortspatiënten in China. 4 augustus 2022. N Engl J Med 2022; 387:470-472. DOI: https://doi.org/10.1056/NEJMc2202705
***
