Study in mice shows that excessive long-term intake of dietary eiwit containing high amounts of branched-chain amino acids (BCAAs) can result in imbalance in amino acids and appetite control. This affects metabolic health and causes reduced lifespan.
Een gezond dieet moet uitgebalanceerde hoeveelheden macronutriënten bevatten (eiwit, carbohydrate and fats), fibres, vitamins and minerals. Numerous researches have focused on the importance of balanced amounts of dietary eiwit, fats and carbohydrates for our good volksgezondheid. Het is bekend dat elke onbalans in de verhoudingen van deze macronutriënten in onze voeding een slechte gezondheid veroorzaakt.
Eiwit is a complex macromolecule composed of amino acids. There are 20 amino acids, of which nine are essential which can enable the body to make the remaining 11. The branched-chain amino acids (BCAAs) are made up of three of the nine essential amino acids – leucine, isoleucine and valine. Muscles, the main building block of the body are mainly composed of eiwitten. BCAAs are broken down in muscle, have high calories and are consumed for muscle mass they provide. BCAAs are present in eiwit foods like red meat, eggs, beans, lentils, soy eiwit etc. and are also commonly present in bodybuilding eiwit supplements consumed after exercise or workout. Not enough studies have been done to evaluate the adverse effects of consuming excessive BCAAs. Their long-term effects on health and lifespan are still unknown.
In een studie gepubliceerd in Natuurstofwisseling op 29 april 2019 wilden onderzoekers bepalen hoe het manipuleren van BCAA's in de voeding op de lange termijn een effect zou kunnen hebben op de gezondheid en de levensduur. In hun experimenten met muizen consumeerden de dieren gedurende hun hele leven ofwel (a) de normale hoeveelheid BCAA's, dwz 200 procent, (b) de helft van de hoeveelheid, dwz 50 procent, of (c) een vijfde van de hoeveelheid, dwz 20 procent. Daarnaast kregen muizen isocalorische, vaste hoeveelheden van andere macronutriënten – koolhydraten en vet. De inname van overmatige BCAA's leidde tot grote hoeveelheden BCAA's in het bloed en dit leek het transport van een ander niet-BCAA-tryptofaan naar de hersenen te blokkeren. Tryptofaan is de enige voorloper van het hormoon serotonine, dat stemmingsverhogende effecten heeft en dus cruciaal is voor het bevorderen van de slaap. Zodra tryptofaan de hersenen niet meer kon bereiken, leidde dit tot uitputting van de centrale serotonineniveaus, resulterend in overmatig eten (of hyperfagie) bij muizen, voornamelijk als gevolg van de aminozuuronbalans via een verhoogde verhouding van BCAA's: niet-BCAA's. Zo consumeerden muizen te veel voedsel (zowel totale energie als BCAA’s) – ook wel compenserende voeding genoemd – wat resulteerde in een toename van het lichaamsgewicht en de vetmassa, waardoor ze zwaarlijvig werden en hun levensduur werd verkort.
Deze studie toont aan dat de relatie tussen verhoogde niveaus van circulerende BCAA's in het bloed en nadelige gezondheidsresultaten niet lijkt te zijn gekoppeld aan intrinsieke BCAA-toxiciteit of schadelijkheid. De relatie was te wijten aan de interacties tussen BCAA's en andere belangrijke aminozuren en dit leidde tot extreme hyperfagie. De resultaten suggereren dat het langdurig innemen van grote hoeveelheden BCAA's in de voeding samen met vaste hoeveelheden andere macronutriënten kan leiden tot hyperfagie die wordt veroorzaakt door een verstoorde aminozuurbalans en de metabole gezondheid kan beïnvloeden en de levensduur kan verkorten. Hoewel grote hoeveelheden BCAA's kunnen voorkomen in zowel metabolisch gezonde als ongezonde muizen. Daarom kan BCAA alleen niet de enige biomarker zijn voor metabole gezondheid.
De huidige studie bevestigt opnieuw het belang van het consumeren van een gezond, uitgebalanceerd dieet met een verscheidenheid aan macronutriënten, vezels, vitamines en mineralen en het beperken van de inname van onnodige supplementen.
***
Bron (nen)
Solon-Biet SM et al. 2019. Aminozuren met vertakte keten hebben indirect invloed op de gezondheid en levensduur via aminozuurbalans en eetlustbeheersing. Natuur Metabolisme. https://doi.org/10.1038/s42255-019-0059-2
