Informatie over ‘familie- en verwantschapssystemen’ (die routinematig worden bestudeerd door sociale antropologie en etnografie) van prehistorische samenlevingen is om voor de hand liggende redenen niet beschikbaar. Gereedschap van oud DNA Onderzoek in combinatie met archeologische contexten heeft met succes stambomen (stambomen) gereconstrueerd van individuen die ongeveer 6000 jaar geleden op Britse en Franse locaties leefden. Uit analyse blijkt dat patrilineaire afstamming, patrilokaal verblijf en vrouwelijke exogamie op beide Europese locaties gebruikelijk waren. Op de Gurgy-locatie in Frankrijk was monogamie de norm, terwijl er aanwijzingen zijn voor polygame verbintenissen op de Britse locatie North Long Cairn. Gereedschap van oud DNA onderzoek is van pas gekomen in de discipline antropologie en etnografie bij het bestuderen van verwantschapssystemen van prehistorische gemeenschappen die anders niet mogelijk zouden zijn geweest.
Antropologen of etnografen bestuderen routinematig ‘familie- en verwantschapssystemen’ van samenlevingen, maar het uitvoeren van dergelijke onderzoeken naar prehistorische oude samenlevingen is een heel ander verhaal, omdat het enige dat beschikbaar is om te bestuderen contexten en enkele archeologische overblijfselen zijn, waaronder artefacten en botten. Gelukkig zijn de zaken veranderd dankzij de vooruitgang in de archeogenetica oud DNA (een DNA) onderzoek. Nu is het technisch mogelijk om sequenties van te verzamelen, extraheren, amplificeren en analyseren DNA gewonnen uit oude menselijke resten die duizenden jaren geleden leefden. Biologische verwantschap tussen individuen, die van cruciaal belang is voor het begrijpen van zorgverlening, het delen van hulpbronnen en cultureel gedrag tussen familieleden, wordt afgeleid met behulp van software voor verwantschapsidentificatie. Ondanks de beperkingen die voortvloeien uit de lage dekking, biedt de software consistente conclusies over verwantschapsrelaties1. Met de hulp van een DNA Met dit instrument wordt het steeds beter mogelijk om licht te werpen op ‘familie- en verwantschapssystemen’ prehistorische gemeenschappen. In feite zou moleculaire biologie heel goed de landschappen van antropologie en etnografie kunnen veranderen.
Een begraafplaats van neolithisch Groot-Brittannië in Hazleton North Long Cairn in Gloucestershire in het zuidwesten Engeland had stoffelijke resten opgeleverd van mensen die ongeveer 5,700 jaar geleden leefden. Genetische analyses van 35 individuen van deze site leidden tot reconstructie van een familiestamboom van vijf generaties die de prevalentie van patrilineaire afstamming aantoonde. Er waren vrouwen die zich voortplantten met mannen uit de afstamming, maar dochters uit de afstamming waren afwezig, wat de praktijk van patrilokaal verblijf en vrouwelijke exogamie impliceert. Een mannetje reproduceerde met vier vrouwen (suggestief voor polygamie). Niet alle individuen waren genetisch dicht bij de hoofdlijn, wat suggereert dat verwantschapsbanden verder gingen dan biologische verwantschap, wat wijst op adoptiepraktijken2.
In een recentere, grotere studie gepubliceerd op 26th Juli 2023, 100 personen (die 6,700 jaar geleden leefden rond 4850-4500 v.Chr.) Van de neolithische begraafplaats van Gurgy 'Les Noisats' in de regio Parijse bekken in het noorden van het huidige Frankrijk werden bestudeerd door een Frans-Duits team van onderzoekers van het PACEA-laboratorium in Bordeaux, Frankrijk, en van het Max Planck Instituut voor Evolutionaire Antropologie in Leipzig, Duitsland. Individuen van deze site waren verbonden door twee stambomen (stambomen) verspreid over zeven generaties. Analyse onthulde dat bijna alle individuen verbonden waren met de stamboom via de lijn van hun vader, wat wijst op patrilineaire afstamming. Verder heeft geen enkele volwassen vrouw haar ouders/voorouders op deze plek laten begraven. Dit wijst op de praktijk van vrouwelijke exogamie en patrilokale verblijfplaats, dwz. Vrouwen migreerden van haar geboorteplaats naar de plaats van haar mannelijke reproductieve partner. Nauwe bloedverwantschap (reproductie tussen nauw verwante individuen) was afwezig. In tegenstelling tot de Britse neolithische vindplaats in Hazleton North Long Cairn, waren halfbroers en -zussen afwezig op de Franse vindplaats. Dit suggereert dat monogamie de gangbare praktijk was op de site van Gurgy3,4.
Zo werden patrilineaire afstamming, patrilokaal verblijf en vrouwelijke exogamie algemeen toegepast op beide Europese locaties. Op de locatie van Gurgy was monogamie de norm, terwijl er aanwijzingen zijn voor polygame verbintenissen op de locatie van North Long Cairn. Gereedschap van oud DNA onderzoek in combinatie met archeologische contexten kan een goed beeld geven van ‘familie- en verwantschapssystemen’ van prehistorische gemeenschappen die anders niet beschikbaar zouden zijn voor antropologie en etnografie.
***
Referenties:
- Marsh, WA, Brace, S. & Barnes, I. Afleiden van biologische verwantschap in oude datasets: vergelijking van de respons van oude DNA-specifieke softwarepakketten op gegevens met een lage dekking. BMC Genomics 24, 111 (2023). https://doi.org/10.1186/s12864-023-09198-4
- Fowler, C., Olalde, I., Cummings, V. et al. Een afbeelding met hoge resolutie van verwantschapspraktijken in een vroeg-neolithische tombe. Natuur 601, 584-587 (2022). https://doi.org/10.1038/s41586-021-04241-4
- Rivollat, M., Rohrlach, AB, Ringbauer, H. et al. Uitgebreide stambomen onthullen de sociale organisatie van een neolithische gemeenschap. Natuur (2023). https://doi.org/10.1038/s41586-023-06350-8
- Max-Planck-Gesellschaft 2023. Nieuws – Stambomen uit het Europese Neolithicum. Geplaatst op 26 juli 2023. Beschikbaar op https://www.mpg.de/20653021/0721-evan-family-trees-from-the-european-neolithic-150495-x
***
