Een cruciaal eiwit dat verantwoordelijk is voor een lang leven is voor het eerst geïdentificeerd bij apen
Er vindt een overvloed aan onderzoek plaats op het gebied van veroudering, omdat het essentieel is om de genetische basis van veroudering te begrijpen om te kunnen begrijpen hoe veroudering kan worden uitgesteld en leeftijdsgerelateerde ziekten kunnen worden behandeld. Wetenschappers hadden een eiwit ontdekt, SIRT6 genaamd, waarvan wordt gezien dat het veroudering bij knaagdieren onder controle houdt. Het is mogelijk dat dit ook de ontwikkeling van niet-menselijke primaten kan beïnvloeden. In 1999 werden de Sirtuin-familie van genen en hun homologe eiwitten, waaronder SIRT6, gekoppeld aan lang leven in gist en later in 2012 bleek SIRT6-eiwit betrokken te zijn bij de regulering van veroudering en levensduur bij muizen, aangezien een tekort aan dit eiwit leidde tot kenmerken die verband houden met versnelde veroudering, zoals kromming van de wervelkolom, colitis enz.
Using a model which is evolutionarily similar to menselijk, like another primate, can fill the gap and guide us about the relevance of research findings to mensen. Een recente studie1 gepubliceerd NATUUR is het eerste werk ooit over het begrijpen van de rol van SIRT6 bij het reguleren van de ontwikkeling en levensduur van geavanceerde zoogdieren zoals primaten1. Wetenschappers uit China hebben de makaken (apen) van 's werelds eerste primaten zonder hun SIRT6-eiwitproducerende gen ontwikkeld door gebruik te maken van op CRISPR-Cas9 gebaseerde genbewerkingstechnologie en experimenten om het effect van SIRT6-deficiëntie bij primaten direct te observeren. In totaal werden 48 'ontwikkelde' embryo's geïmplanteerd in 12 surrogaatmoederapen, waarvan er vier zwanger werden en drie baby-aapjes ter wereld brachten toen één werd geaborteerd. Babymakaken die dit eiwit missen, stierven binnen enkele uren na de geboorte in tegenstelling tot muizen die na ongeveer twee tot drie weken na de geboorte 'vroegtijdige' veroudering beginnen te vertonen. In tegenstelling tot muizen blijkt SIRT6-eiwit een cruciale rol te spelen in de embryonale ontwikkeling bij apen, omdat de afwezigheid van SIRT6 ernstige vertragingen en defecten in de ontwikkeling van het hele lichaam veroorzaakte. De drie pasgeboren baby's vertoonden een lagere botdichtheid, kleinere hersenen, onvolgroeide darmen en spieren.
Baby monkeys exhibited serious prenatal development retardation leading to serious birth defects caused by delayed cell growth e.g. in brain, muscle and other organ tissues. If a similar effect would be seen in mensen dan een menselijk foetus would not grow more than five months though it will complete the stipulated none months inside mother’s womb. This would be due to loss of function in SIRT6-producing gene in the menselijk foetus causing it to grow inadequately or die. Same team of scientists have shown earlier that SIRT6 deficiency in menselijk neural stem cells can affect proper transformation into neurons. The new study bolsters that SIRT6 protein is a likely candidate for being a ‘menselijk longevity protein’ and could be responsible for regulating menselijk development and life span.
Thestudy has opened up new frontiers for understanding menselijk longevity proteins in the future. Discovery of crucial proteins can throw light on menselijk development and ageing and direct treatment design for developmental delays, age-related disorders and metabolic disease in mensen. This study is already done in monkey, so there is hope that similar studies on mensen can shed light on important longevity proteins.
Veroudering blijft een raadsel en mysterie voor de mensheid. Onderzoek naar veroudering is vaak veel meer besproken dan enig ander gebied vanwege het belang dat aan jongeren wordt gehecht in de samenleving en cultuur. een andere studie2 gepubliceerd Wetenschap showed that there may not even be a natural limit for longevity in mensen. Scientists from University of Roma Tre in Italy have performed a statistical analysis on the possibilities for survival in around 4000 elderly people who were between 105 years and older and stated that at the age of 105 a ‘mortality plateau’ is reached which means no limit to longevity now exists and after this age the possibility of life and death is at 50:50 i.e. someone could just live much longer hypothetically speaking. It is believed by medical experts that risk of death increases from adulthood till the age of 80 or so. Very less knowledge is available about what happens after 90s and 100s. This study says that menselijk lifespan may not have any upper threshold! Interestingly, Italy is one of the countries having highest number of centenarians per capita in the world so it’s a perfect location, however, to generalize the study further work is needed. This is the best evidence for age mortality plateaus in mensen as very interesting patterns emerged. Scientists want to understand the concept of levelling in detail and it seems after one crosses 90s and 100, our body’s cells may reach a point where repair mechanisms in our body can offset the further damage in our cells. Maybe such a mortality plateau could even stall death at any age? There is no immediate answer as the menselijk body is designed in such a way that it will have its own limitations and boundaries. Many cells in our body do not replicate or multiple after forming the first time around – example in brain and heart – so these cells will die in the ageing process.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
1. Zhang W et al. 2018. SIRT6-deficiëntie resulteert in ontwikkelingsachterstand bij cynomolgus-apen. Natuur. 560. https://doi.org/10.1038/d41586-018-05970-9
2 Barbi E et al. 2018. The plateau of menselijk mortality: Demography of longevity pioneers. Science. 360 (6396). https://doi.org/10.1126/science.aat3119
***
