Onderzoekers hebben een alternatieve benadering bestudeerd om de functie van immuuncellen te reguleren om obesitas te behandelen
Obesitas is een chronische ziekte die 30% van de totale wereldbevolking treft. De belangrijkste oorzaak van zwaarlijvigheid is een hogere consumptie van vetrijk voedsel en beperkte fysieke activiteit of lichaamsbeweging. De overtollige hoeveelheid hoge energie die wordt verbruikt (voornamelijk uit vet en suikers) wordt vervolgens in het lichaam opgeslagen als vet, wat leidt tot een hoog lichaamsgewicht. De Body Mass Index (BMI) van een zwaarlijvig persoon is erg hoog tussen 25 en 30. Veel factoren beïnvloeden en dragen bij aan obesitas, zoals genetica, de stofwisseling van het lichaam, levensstijl, omgevingsfactoren enz. Obesitas of een hoog lichaamsgewicht leidt dan tot andere negatieve uitkomsten in het lichaam door schadelijke ontstekingen te veroorzaken. Mensen met obesitas of overgewicht lopen een hoger risico op het ontwikkelen van ernstige ziekten of aandoeningen, waaronder hartaandoeningen vanwege verstopte slagaders, type 2 suikerziekte en ernstige bot- en gewrichtsaandoeningen.
Een studie gepubliceerd in Proceedings van de National Academy of Sciences USA werpt licht op de reden waarom immune cellen in ons vetweefsel schadelijk worden wanneer iemand lijdt aan obesitas. Deze immuuncellen in ons lichaam die anders als nuttig worden beschouwd, beginnen ongewenste ontstekingen en veranderingen in het metabolische systeem te veroorzaken. Vrije radicalen worden in ons lichaam geproduceerd tijdens normale stofwisselingsprocessen of door blootstelling aan externe bronnen zoals schadelijke straling, roken, milieuvervuiling enz. De vrije radicalen zijn onstabiele en schadelijke atomen die cellen in ons lichaam kunnen beschadigen en veroudering en ziekte kunnen veroorzaken. Onderzoekers van de University of Virginia School of Medicine zeggen dat deze vrije radicalen zeer reactief zijn bij een zwaarlijvig persoon omdat ze reageren met lipiden in het vetweefsel. Zodra lipiden – die door de vrije radicalen als een aantrekkelijk doelwit worden beschouwd – zich combineren met vrije radicalen, treedt er een normale immuunrespons in het lichaam op die ontstekingen veroorzaakt en resulteert in 'lipide-oxidatie'. De kleine geoxideerde lipiden zijn vrij ongevaarlijk en worden aangetroffen in gezonde cellen. Langere geoxideerde lipiden over de volledige lengte, die over het algemeen in zwaarlijvig weefsel worden aangetroffen, veroorzaken echter overmatige schadelijke ontstekingen die de zwaarlijvigheidsziekte in het vetweefsel verspreiden.
De kennis van deze problematische geoxideerde lipiden kan worden gebruikt om een methode te bedenken om ze te blokkeren en zo schadelijke ontstekingen te voorkomen. Bijvoorbeeld een medicijn dat langere en schadelijke geoxideerde lipiden kan verminderen of volledig kan elimineren. Een dergelijke therapie zou zeer gunstig zijn voor een chronische ziekte als obesitas. Wetenschappers wijzen er echter op dat het uitroeien van alle ontstekingen misschien niet de juiste aanpak is, omdat een deel ervan nuttig is voor het lichaam. Het richten op metabolen van immuuncellen in ons immuunsysteem is een benadering die al wordt gebruikt voor kanker.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Serbulea V et al. 2018. Macrofaagfenotype en bio-energetica worden gecontroleerd door geoxideerde fosfolipiden die worden geïdentificeerd in mager en zwaarlijvig vetweefsel. Proceedings van de National Academy of Sciences. 115 (27).
https://doi.org/10.1073/pnas.1800544115
