Onderzoekers hebben gedetailleerde effecten bestudeerd van 'pessimistisch denken' dat optreedt bij angst en depressie
Meer dan 300 miljoen en 260 miljoen mensen wereldwijd lijden aan Depressie en angst respectievelijk. Vaak lijdt een persoon aan beide aandoeningen. Psychiatrische problemen zoals depressie en angst zijn verwoestend voor patiënten en hun families en ze zijn buitengewoon moeilijk te behandelen. Patiënten die aan deze neuropsychiatrische stoornissen lijden, hebben de neiging een reeks negatieve emoties en stemmingen te ervaren, waardoor ze pessimistischer worden, waardoor ze zich meer op de keerzijde van een bepaalde situatie concentreren. Een specifieke gepersonaliseerde behandeling kan patiënten over het algemeen helpen om enkele van de symptomen van deze aandoeningen te verlichten. Een vorm van psychotherapie – cognitieve gedragstherapie – is nuttig bij het terugdringen van negatieve gedachten en emoties. Interpersoonlijke therapie wordt ook routinematig gebruikt voor een beter resultaat voor patiënten. Medicijnen worden ook geadviseerd samen met psychotherapie en soms interpersoonlijke therapie.
De effecten van depressie en angststoornissen begrijpen
In een studie gepubliceerd in Neuron wetenschappers hebben onderzocht hoe emoties worden gecontroleerd door onze hersenen. Het belangrijkste doel van de onderzoekers was om te onderzoeken of ze het effect op de hersenen konden reproduceren dat gebeurt bij mensen die lijden aan depressie, angst of andere soortgelijke aandoeningen. Deze patiënten hebben een zeer negatief denken en ze hebben de neiging om meer gewicht te hechten aan negatieve aspecten en uitkomsten van een bepaalde situatie.
De groep onderzoekers van MIT identificeerde een gebied in de hersenen dat verband houdt met emotionele besluitvorming en verantwoordelijk is voor het genereren van pessimistische stemmingen. Dit gebied wordt 'caudate nucleus' genoemd en wanneer het wordt gestimuleerd, leidt het tot het genereren van negatieve stemmingen en/of beslissingen. Deze studie is voorlopig uitgevoerd bij dieren. Het dier bleek meer te focussen op de negatieve nadelen van situaties en niet op de voordelen wanneer deze regio in hun hersenen werd gestimuleerd. Deze pessimistische besluitvorming duurde nog minstens 24 uur nadat de eerste stimulatie was uitgevoerd. Dezelfde groep onderzoekers had eerder een neuraal circuit geïdentificeerd dat cruciaal is voor een type besluitvorming dat 'benadering-vermijdingsconflict' wordt genoemd. Het maken van dergelijke keuzes vereist dat een persoon zowel de positieve als de negatieve aspecten van een situatie afweegt en dit brengt hoge niveaus van angst en soms stress met zich mee. Deze stress heeft dan uiteraard gevolgen voor het besluitvormingsproces. Daarom werden dieren beïnvloed en kozen ze vervolgens onder stress een optie met een hoog risico, anticiperend op betere uitbetalingen.
Om validaties te doen, boden onderzoekers de dieren een beloning (sap) aan samen met een onvriendelijke stimulus (een grote luchtstroom in hun gezicht) en stimuleerden vervolgens hun caudate nucleus met een kleine elektrische stroom. In elke proef werd een andere verhouding voor prijs en pijn gebruikt om te beoordelen of de dieren zullen accepteren of afwijzen. Dit is een voorbeeld van besluitvorming die een analyse van kosten en baten vereist. Het was interessant om te zien dat bij elke stimulatie, wanneer de kosten-batenverhouding scheef werd, dwz meer kosten en minder baten, de dieren combinaties begonnen af te wijzen die ze eerder hadden geaccepteerd. Dit ging door tot 24 uur na de stimulatie. Dit gaf aan dat dieren de beloning die ze eerder wilden devalueren en dat hun focus meer verschoof naar het kostengedeelte. Ook, op basis van hun acceptatie of afwijzing, veranderde hun hersenactiviteit in de nucleus caudatus wanneer er een verandering was in het patroon van hun besluitvorming. Daarom kan deze verandering in 'bètafrequentie' dienen als biomarker om te zien of de dieren zullen reageren op bepaalde medicijnen.
stemmingsregulatie
Onderzoekers legden uit dat sommige regio's in de caudate nucleus verbonden zijn met het limbische systeem waarvan bekend is dat het de stemming van een persoon regelt. Dit systeem stuurt input naar motorische gebieden van de hersenen en de dopamine-producerende regio's. De auteurs concludeerden dat de caudate nucleus deze dopamine-activiteit misschien verstoorde. Daarom kan zelfs een kleine verandering in ons systeem een snelle verandering van ons gedrag betekenen. De bevindingen in deze studie kunnen ons helpen depressie en angst in detail te begrijpen, wat ons vervolgens kan helpen bij het ontwikkelen van nieuwe effectieve manieren van therapie.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Amemori K et al 2018. Striatale microstimulatie induceert aanhoudende en repetitieve negatieve besluitvorming voorspeld door striatale bèta-bandoscillatie. Neuron. https://doi.org/10.1016/j.neuron.2018.07.022
***
