ADVERTENTIE

Chinchorro-cultuur: de oudste kunstmatige mummificatie van de mensheid

Het oudste bewijs van kunstmatig mummificatie in de wereld komt voort uit de prehistorische Chinchorro-cultuur in het zuiden Amerika (in het huidige Noord-Chili), dat ouder is dan Egyptische met ongeveer twee millennia. De kunstmatige mummificatie van Chinchorro begon rond 5050 voor Christus (tegen 3600 voor Christus in Egypte). 

Elk leven stopt op een dag. Sinds onheuglijke tijden hebben mensen ernaar gestreefd deze ultieme beperking van het menselijk bestaan ​​te overwinnen, zij het metaforisch door het bewaren van de doden om verschillende redenen.  

Lichaam van Sovjetleider Vladimir Lenin is bewaard gebleven1 voor ongeveer een eeuw sinds zijn dood in 1924 en is te zien in het Mausoleum van Lenin op het Rode Plein in Moskou. Evenzo wordt het lichaam van de Chinese leider Mao Zedong bewaard2 voor ongeveer een halve eeuw sinds zijn dood in 1976 en is te zien in het Mausoleum van Mao Zedong op het Tiananmen-plein in Peking. Mogelijk zijn deze twee gevallen van bewaring van lichamen van politieke leiders in de moderne tijd gericht op het bestendigen van herinneringen en ideologieën van nationale leiders.  

Momenteel beschouwen sommige mensen de dood als louter het 'stoppen' van het leven dat in de loop van de tijd kan worden 'opnieuw gestart' toekomst met vooruitgang in de wetenschap, op voorwaarde dat het lichaam op de juiste manier wordt bewaard. Alcor Stichting Levensverlenging3 in Arizona is zo'n organisatie die ernaar streeft de doden een kans te geven om weer te leven door middel van cryopreservatie door het lichaam (of de hersenen) te bewaren in vloeibare stikstof bij ongeveer -300 graden Fahrenheit, met behulp van cryonische suspensietechniek die ontdooien en reanimeren in de toekomst wanneer een geschikte nieuwe technologie wordt uitgevonden.  

In de oudheid hadden verschillende culturen van Azië en Amerika de praktijk van kunstmatige mummificatie van de doden. Waarschijnlijk is de meest bekende onder hen het geval van het oude Egypte, waar de praktijk van opzettelijke mummificatie begon rond 3,600 voor Christus. De Egyptische mummies wekken nog steeds wereldwijd ontzag voor hun oudheid, schaal en bijbehorende pracht. De oude Egyptenaren beheersten de technieken van kunstmatige mummificatie omdat men dacht dat het behoud van het lichaam de sleutel was om een ​​eeuwig leven te bereiken het hiernamaals. Het idee was dat de ka (ziel) verlaat het lichaam zodra de persoon sterft, en kan alleen terugkeren naar het overleden lichaam als het lichaam goed bewaard is gebleven tegen verval4. Daarom werden de lichamen van oude Egyptische koningen en koninginnen en andere hoge en machtigen kunstmatig gemummificeerd volgens specifieke begrafenisprocedures en met grootsheid begraven in hoge piramides. De graven en de bewaarde overblijfselen van farao's zoals koning Ramses II en de jonge koning Toetanchamon staan ​​algemeen bekend om hun oudheid en pracht, zozeer zelfs dat mensen alleen aan Egypte denken als het woord mummie wordt uitgesproken.   

Het oudste bewijs van kunstmatige mummificatie ter wereld komt echter uit de prehistorische Chinchorro-cultuur van Zuid-Amerika (in het huidige Noord-Chili), die ongeveer twee millennia ouder is dan de Egyptische kunstmatige mummificatie. Chinchorro's kunstmatige mummificatie begon ongeveer 5050 voor Christus (tegenover 3600 voor Christus in Egypte).   

Chinchorro's kunstmatige mummificatie is uniek vanwege zijn leeftijd, technieken en karakters - het is de oudste kunstmatige mummificatie van de mensheid tot nu toe en ongewoon ontwikkeld voor mariene jager-verzamelaarsgemeenschappen in de vroege steentijd. Hun idee van het hiernamaals, gekenmerkt door de oudste kunstmatige mummificatie van lichamen, duurde ongeveer 4000 jaar tot ca. 1720 v.Chr.5. Hoewel alleen hoge en machtigen in de Egyptische samenleving het voorrecht hadden om na de dood te worden gemummificeerd voor het hiernamaals, maakte de Chinchorro-cultuur mummies van mensen in de samenleving, ongeacht hun sociale status en klasse.  

Blijkbaar was de Chinchorro-samenleving sterk bezaaid met geweld, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van een mechanisme om conflicten en sociale spanningen op te lossen, die in de loop van de tijd onveranderd bleven. De mannelijke bevolking werd meer getroffen6

De mummificatie van Chinchorro omvatte interne vulling en externe lichaamsbehandeling die de lichamen een karakteristiek zichtbaar kenmerk gaven, een vorm van kunst als reactie op de dood om relaties tussen de levenden en de doden tot uitdrukking te brengen. Een studie van Chinchorro-mummies wees op veranderingen in deze praktijken in de loop van de tijd die werden weerspiegeld als een maatregel om een ​​collectieve identiteit te construeren7.   

Als erkenning voor de unieke culturele en archeologische betekenis van universele waarde, heeft UNESCO de Chinchorro-site onlangs op 27 juli 2021 op de werelderfgoedlijst geplaatst8.  

Verdere studies over de funeraire kunst van de kunstmatige mummificatie van Chinchorro zullen meer licht werpen op het sociaal-culturele aspect en het economische welzijn van het Chinchorro-volk.

***

Referenties:  

  1. Vronskaya A. 2010. De eeuwigheid vormgeven: het behoud van Lenins lichaam. Drempels 2010; (38): 10-13. DOI: https://doi.org/10.1162/thld_a_00170  
  1. Leese D., 2012. Een plek waar grote mannen rusten? De voorzitter Mao Memorial Hall. In: Geheugenplaatsen in het moderne China. Hoofdstuk 4. Pagina's: 91-129. DOI: https://doi.org/10.1163/9789004220966_005  
  1. Alcor Life Extension Foundation 2020. Online beschikbaar op: https://www.alcor.org/ 
  1. Tomorad, M., 2009. "Oude Egyptische begrafenispraktijken van het eerste millennium voor Christus tot de Arabische verovering van Egypte (c. 1069 BC-642 AD)". Het erfgoed van Egypte. 2: 12–28. Online verkrijgbaar bij https://www.academia.edu/907351  
  1. UNESCO 2021. Vestiging en kunstmatige mummificatie van de Chinchorro-cultuur in de regio Thearica en Parinacota. Nominatie Werelderfgoed. Republiek Chili. Online verkrijgbaar bij https://whc.unesco.org/document/181014 
  1. Standen V., Santoro C., c.s. 2020. Geweld bij jagers, vissers en verzamelaars van de Chinchorro-cultuur: archaïsche samenlevingen van de Atacama-woestijn (10,000-4,000 cal yr BP). Eerste publicatie: 20 januari 2020. DOI: https://doi.org/10.1002/ajpa.24009 
  1. Montt, I., Fiore, D., Santoro, C., & Arriaza, B. (2021). Relationele instanties: Affordances, substanties en belichaming in Chinchorro-begrafenispraktijken c. 7000-3250 BP. Oudheid, 1-21. DOI: https://doi.org/10.15184/aqy.2021.126 
  1. UNESCO 2021. Werelderfgoedlijst - Vestiging en kunstmatige mummificatie van de Chinchorro-cultuur in de regio Arica en Parinacota. Online verkrijgbaar bij https://whc.unesco.org/en/list/1634/ 

***

Umes Prasad
Umes Prasad
Wetenschapsjournalist | Oprichter en redacteur, Scientific European magazine

Abonneer je op onze nieuwsbrief

Om op de hoogte te blijven van het laatste nieuws, aanbiedingen en speciale aankondigingen.

Meest populaire artikelen

Duitsland verwerpt kernenergie als groene optie

Zowel koolstofvrij als nucleair vrij zijn gaat niet...

Europees COVID-19-gegevensplatform: EC lanceerde platform voor gegevensuitwisseling voor onderzoekers

De Europese Commissie heeft www.Covid19DataPortal.org gelanceerd waar de onderzoekers...
- Advertentie -
93,573FansLike
47,412volgersVolg
1,772volgersVolg
30abonneesAbonneren