Eerste baarmoedertransplantatie van een overleden donor leidt tot een succesvolle geboorte van een gezonde baby.
Onvruchtbaarheid is een moderne aandoening die ten minste 15 procent van de bevolking in de vruchtbare leeftijd treft. Een vrouwtje kan permanente onvruchtbaarheid krijgen als gevolg van onderliggende aandoeningen zoals ovulatieproblemen, beschadigde eileiders, slechte eieren, enz. Er zijn ook gevallen waarin een vrouwtje eieren kan produceren in de eierstok, maar als ze wordt geboren zonder de baarmoeder (baarmoeder) kan ze dat niet een kind baren. Dit wordt onvruchtbaarheid van de baarmoeder genoemd, waarvan de belangrijkste oorzaak geboorteafwijkingen, verwondingen of ziekten zoals kanker kan zijn. Dergelijke vrouwen hebben de keuze om kinderen te adopteren of een surrogaat te gebruiken die hun baby voor de duur van hun leven kan dragen zwangerschap. Als men al zijn eigen zou willen dragen? kind, zouden ze een baarmoedertransplantatie nodig hebben. Een belangrijke medische mijlpaal in 2013 creëerde de mogelijkheid om een 'levende' baarmoederdonor te gebruiken die over het algemeen een naaste en dierbare is die bereid is te doneren. Nadat de baarmoeder was getransplanteerd, kon de patiënt een baby dragen. Het gebruik van een 'levende' donor was een grote beperking, uiteraard vanwege het gebrek aan donoren.
De baarmoeder transplanteren
Medische wetenschappers gingen op zoek naar een alternatief voor het gebruik van levende donoren en bedachten het gebruik van de baarmoeder van een overleden donor. Bij hun transplantatiepogingen hadden ze eerder minstens tien mislukte pogingen ondergaan, omdat verschillende factoren een rol speelden. De belangrijkste is het levensvatbaar houden van het orgaan (baarmoeder) na het overlijden van de donor. Dit is buitengewoon uitdagend. In een wetenschappelijke doorbraak op het gebied van baarmoederonvruchtbaarheid is een vrouw die zonder baarmoeder is geboren, de eerste persoon geworden die een levend kind ter wereld heeft gebracht – een gezond meisje van ruim 10 kg – na het krijgen van baarmoeder transplantatie van een overleden donor. In de studie transplanteerden wetenschappers de baarmoeder nadat de zuurstoftoevoer naar het orgel bijna acht uur lang was onderbroken.
Deze vrouwelijke patiënt werd geboren met het Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser-syndroom, een aandoening waarbij delen van het voortplantingssysteem, zoals de baarmoeder, zich niet ontwikkelen, hoewel andere organen zoals eierstokken (die eieren produceren) zich normaal ontwikkelen en vrouwen gewoonlijk ook de puberteit bereiken . De baarmoederdonor was een 45-jarige vrouw die stierf aan een hersenbloeding. De transplantatie-operatie was een hele uitdaging, het kostte bijna 10 en een half uur om de juiste verbinding te maken tussen de donorbaarmoeder en de bloedvaten, spieren en het geboortekanaal van de ontvangende vrouw.
Toen de transplantatie eenmaal voltooid was en de vrouw regelmatig ongesteld begon te worden, werd de bekleding van de baarmoeder na ongeveer zeven maanden voldoende verdikt om bevruchte eicellen te transplanteren die eerder in de IVF-behandeling vóór de transplantatieoperatie waren ingevroren. IVF werd gebruikt om de eieren van de patiënt te halen en gebruikt voor bevruchting in het laboratorium om embryo te produceren dat vervolgens in de baarmoeder werd getransplanteerd. De zwangerschap verliep redelijk normaal en ongecompliceerd. De patiënt had wel antibiotica nodig voor een nierinfectie die mogelijk meer risico met zich mee had kunnen brengen omdat een patiënt na een transplantatie afweeronderdrukkende medicijnen krijgt om het immuunsysteem te onderdrukken, zodat hij een transplantatie niet afwijst. De baby werd na 35 weken geboren via een keizersnede, waarna de baarmoeder uit het lichaam werd verwijderd, zodat de patiënt kon stoppen met het gebruik van immunosuppressiva.
Deze studie gepubliceerd in The Lancet levert een solide bewijs van het gebruik van een orgaan van een overleden donor en waar veel van dergelijke vrouwen baat bij kunnen hebben. In december 2018 was de baby zeven maanden en twintig dagen gezond. Het grote voordeel van dit succes is dat er meer mensen zijn die organen willen doneren bij hun overlijden, dus dit kan meer donoren bieden. In vergelijking met levende orgaantransplantatie zijn de kosten en risico's ook lager als het om een overleden donor gaat.
Een controversieel debat
Aan deze transplantatiestudie zijn ook veel controversiële facetten verbonden. De patiënt moet bijvoorbeeld de last van immunosuppressieve geneesmiddelen dragen die het immuunsysteem aantasten en de ontvanger vatbaarder maken voor infecties en verwondingen. Het vrouwtje dat de baarmoedertransplantatie krijgt, loopt dus risico en deskundigen betogen of een dergelijk risico het nemen waard is. Ook in financiële termen is deze procedure erg duur, omdat het niet alleen een complexe transplantatie-operatie betreft die alleen door ervaren medische experts moet worden uitgevoerd, maar ook de kosten van IVF moeten worden meegewogen. Aangezien onvruchtbaarheid niet als een levensbedreigende aandoening wordt beschouwd, worden dergelijke enorme uitgaven voor behandeling, hetzij ondersteund door de overheid of door verzekeringsmaatschappijen, door veel beleidsmakers niet graag geaccepteerd.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Ejzenberg D et al. 2018. Levendgeboorte na baarmoedertransplantatie van een overleden donor bij een ontvanger met baarmoederonvruchtbaarheid. The Lancet. 392 (10165). https://doi.org/10.1016/S0140-6736(18)31766-5
***
