Onderzoek heeft aangetoond dat een ander eiwit genaamd tau verantwoordelijk is voor vroege symptomen van Ziekte van Alzheimer en deze informatie kan helpen bij het ontwikkelen van therapieën.
Alzheimer Ziekte (AD) of gewoon de ziekte van Alzheimer is niet te genezen en kan ook niet worden voorkomen. Het uitstellen van het begin van de symptomen van de ziekte van Alzheimer tot 10-15 jaar kan zeker invloed hebben op het leven van patiënten, hun families en zorgverleners. Momenteel kan alleen een late diagnose van AD worden gesteld en tegen die tijd is de functie van de hersenen grotendeels verzwakt. De belangrijkste kenmerken van de ziekte van Alzheimer zijn de opbouw van plaque en defecte eiwitten rond neuronen in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de vooruitgang van de ziekte. Meerdere onderzoeken tonen aan dat hogere niveaus van eiwitamyloïde in de hersenen zijn de zeer vroege indicatoren van het ontwikkelen van AD. Het meeste onderzoek naar Ziekte van Alzheimer is gericht op het begrijpen hoe dit eiwit amyloïde bèta hoopt zich op in de hersenen. Positronemissietomografie (PET) beeldvormingstechniek is gebruikt om afzettingen van amyloïde bij Alzheimerpatiënten te visualiseren. Deze afbeeldingen en analyse van hersenweefsel hebben aangetoond dat mensen met de ziekte van Alzheimer zeker een hogere accumulatie van amyloïde-eiwit in hun hersenen hebben in vergelijking met gezonde mensen.
Is er een ander eiwit verantwoordelijk?
Hoewel men ziet dat zelfs nadat amyloïde bèta zich heeft opgehoopt en de ziekte van Alzheimer zich in het vroegste stadium bevindt, veel patiënten hun cognitieve processen – zowel geheugen als denken – nog grotendeels intact hebben. Dit is indicatief voor een scenario waarin het amyloïde eiwit eerst moet veranderen en dan moet er een andere factor verantwoordelijk zijn waarvan onderzoekers voorspelden dat het een tweede eiwit zou kunnen zijn dat aanwezig is in hersencellen, tau genaamd. Het kan zelfs een combinatie van beide zijn, waardoor een patiënt milde cognitieve stoornissen kan vertonen. Interessant is dat zelfs mensen die geen tekenen van de ziekte van Alzheimer hebben, soms amyloïde-eiwitten in hun hersenen hebben. Recente onderzoeken hebben belangstelling gewekt voor tau-eiwit die hoewel in verband is gebracht met de ziekte, maar niet de focus van veel onderzoek is geweest. Een obstakel bij het nastreven van onderzoek naar tau-eiwit is dat er pas onlangs een niet-invasieve manier is gevonden om een beeld van dit eiwit in de hersenen van een levend persoon te krijgen. Onderzoekers van de Washington University School of Medicine, St. Louis, hebben een voorheen onbekend beeldvormend middel gebruikt dat zich bindt aan het tau-eiwit (zonder bijwerkingen te veroorzaken), waardoor het zichtbaar wordt in PET-scans. In hun onderzoek wilden ze de betekenis van tau begrijpen als een marker van cognitieve achteruitgang - een cruciaal kenmerk van de ziekte van Alzheimer. Hun studie is gepubliceerd in Science Translationele geneeskunde.
In het onderzoek ondergingen 46 deelnemers - 36 gezonde volwassenen en 10 patiënten met milde AD - beeldvorming van de hersenen waarbij het nieuwe PET-beeldvormingsmiddel werd gebruikt. Hun hersenbeelden werden vervolgens vergeleken om achteruitgang in cognitieve vaardigheden als gevolg van AD te begrijpen. De mate van cognitieve stoornis werd geëvalueerd met behulp van metingen van het hersenvocht, klinische dementiebeoordeling en papieren tests voor geheugen en andere hersenfuncties. De ernst van cognitieve disfunctie werd samen met afbeeldingen geanalyseerd. Resultaten die werden gezien bij 10 patiënten (met milde AD) in PET-scans toonden duidelijk aan dat tau een betere voorspeller is van symptomen van cognitieve achteruitgang in vergelijking met amyloïde. En tau-eiwit is mogelijk nauwer verbonden met symptomen zoals geheugenverlies. Dit nieuwe tau-eiwit (genaamd T807) wordt als cruciaal beschouwd voor het begrijpen van de progressie van de ziekte van Alzheimer en ten tweede voor het verzamelen van informatie over welke delen van de hersenen zijn aangetast en betrokken zijn bij de progressie van de ziekte. Hoewel verhoogd tau-eiwit al een gevestigde marker is van de ziekte van Alzheimer, zijn voor het eerst regio's in de hersenen gelokaliseerd die deze abnormale eiwitten ophopen. Zolang tau wordt afgezet in de hippocampus van de hersenen, wordt het goed verdragen. De verspreiding naar andere gebieden zoals de temporale kwab (die wordt geassocieerd met geheugenverwerking) kan schadelijk zijn, wat wordt weerspiegeld in geheugen- en aandachtstests. Dit maakt mogelijk gebruik van tau als diagnostisch hulpmiddel mogelijk. Een dergelijke situatie was niet van toepassing op amyloïde-eiwit en dit bevestigde dat tau-eiwit nauwkeuriger kan voorspellen wanneer een persoon overgaat van een vroeg stadium - zonder symptomen - naar de milde ziekte van Alzheimer. Een combinatie van zowel amyloïde als tau kan ook verantwoordelijk zijn. De studie heeft enkele beperkingen omdat de afbeeldingen in feite 'één momentopname' van de hersenen op een bepaald moment zijn en ze niet volledig de associatie van tau en mentale achteruitgang kunnen weergeven.
Aangezien beeldvormende middelen nu beschikbaar zijn voor zowel amyloïde bèta als tau, kan het debat over welke belangrijker is, worden voortgezet, maar de nodige hulpmiddelen kunnen worden gebruikt om het effect van experimentele therapieën die op beide eiwitten zijn gericht, te bestuderen. Het nieuwe beeldvormende middel voor tau is al goedgekeurd voor klinische proeven en kan worden gebruikt bij beeldvorming van de hersenen voor verschillende aandoeningen waarbij een verhoogd tau-eiwit betrokken is, bijvoorbeeld hersenletsel of trauma. Er is enorme hoop dat een eerdere diagnose van de ziekte van Alzheimer zou kunnen helpen bij het ontwerpen van medicijnen voor de opbouw van amyloïde en tau-eiwitten. Onderzoekers stellen optimistisch een gepersonaliseerde Alzheimer-therapie voor in de toekomst, die gebaseerd zou zijn op het exacte scenario in de hersenen van een patiënt.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Brier MR 2018. Tau- en Ab-beeldvorming, CSF-metingen en cognitie bij de ziekte van Alzheimer. Science Translational Medicine. 8 (338). https://doi.org/10.1126/scitranslmed.aaf2362
***
