Er is een unieke, op immunotherapie gebaseerde antilichaambenadering ontwikkeld die zich richt op kankers bestaande uit solide tumoren.
Eierstokkanker is de zevende meest voorkomende kanker bij vrouwen wereldwijd. Eierstokken zijn de twee voortplantingsklieren die eieren produceren bij een vrouw en ook de vrouwelijke hormonen oestrogeen en progesteron produceren. Eierstokkanker treedt op wanneer abnormale cellen in de eierstokken oncontroleerbaar beginnen te groeien en een tumor vormen. Eierstokkanker heeft vaak geen symptomen in de vroege stadia, dus deze kanker is over het algemeen vergevorderd wanneer de diagnose wordt gesteld. Het overlevingspercentage van vijf jaar voor deze kanker varieert van ongeveer 30 tot 50 procent. Indien onbehandeld, kan de tumor zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam, wat dan uitgezaaide eierstokkanker wordt genoemd.
Immunotherapie om eierstokkanker te behandelen
antilichaam therapie, een vorm van immuuntherapie (of immunotherapie) is een 'gerichte therapie' waarbij geconstrueerde antilichamen worden gebruikt om ziektedoelen te identificeren, zich te hechten aan specifieke stoffen op kankercellen en deze vervolgens te doden of immuuncellen op te roepen om ze te doden. Kwaadaardige gezwellen bij eierstokkanker bevatten meestal geen vloeistof of cysten, maar vormen solide tumoren. Een belangrijke hindernis bij immuuntherapieën voor eierstokkanker is dat onze immuuncellen niet effectief in solide tumoren kunnen infiltreren. Het succes van immuuntherapieën is zeer beperkt in solide tumoren en dit ondermijnt de anders veelbelovende benaderingen van kankerimmuuntherapie. Onderzoekers van de Universiteit van Virginia hebben een nieuwe antilichaambenadering ontwikkeld om eierstokkanker te doden door te proberen deze barrières te overwinnen. In hun studie gepubliceerd in Cancer Cell, zeggen de auteurs dat de belangrijkste hindernis wordt veroorzaakt door de vijandige micro-omgeving van een solide tumor die het moeilijk maakt voor gemanipuleerde antilichamen om kankercellen te bereiken en te doden. Deze micro-omgeving is zuurstofarm en in het geval van eierstokkanker vormen een reeks grote receptoren een beschermend hek rond de kankercellen. Zo'n uitdagende omgeving beperkt de werking van immuuncellen, zelfs nadat ze hier zijn aangekomen. Om het probleem aan te pakken, hebben auteurs een antilichaam ontworpen met twee "koppen" en hebben ze naar hun methode verwezen als "targeting met dubbele specificiteit voor één middel", dwz dit antilichaam raakt twee doelen op eierstokkankercellen. Het eerste doelwit is de foliumzuurreceptor alfa-1-receptor genaamd FOLR1 - die sterk tot expressie komt bij eierstokkanker en een gevestigde marker is voor een slechte prognose. Antilichaam gebruikt FOLR1 voor 'verankering' aan de kankercel. Het tweede doelwit is 'doodsreceptor 5' op kankercellen waaraan het antilichaam zich bindt waardoor kankercellen afsterven. Dit gemanipuleerde antilichaam was meer dan 100 keer effectief in het doden van kankercellen in vergelijking met antilichamen die momenteel in klinische onderzoeken worden uitgevoerd. Onderzoekers hebben strategisch gebruik gemaakt van informatie uit grote klinische gegevens die beschikbaar zijn voor immuuntherapieën voor eierstokkanker.
Een vergelijkbare benadering bij muizen vermijdt ook toxiciteitsproblemen die een veelvoorkomend probleem waren bij eerdere antilichaamtherapieën. Levertoxiciteit is bijvoorbeeld een probleem omdat antilichamen snel de bloedbaan verlaten en zich in de lever gaan verzamelen. De antistoffen in het huidige onderzoek zitten in tumoren en 'blijf uit de buurt' van de lever. De benadering bevindt zich nog in de vroege stadia van therapeutische ontwikkeling, maar onderzoekers willen deze benadering uiteindelijk bij mensen testen. Als het succesvol is, kan het ook worden gebruikt voor andere soorten kanker waarbij solide tumoren veel voorkomen, zoals borst- en prostaatkanker.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Shivange G et al. 2018. Een single-agent dual-specificity targeting van FOLR1 en DR5 als een effectieve strategie voor eierstokkanker. Cancer Cell. 34(2)
https://doi.org/10.1016/j.ccell.2018.07.005
