Er is een unieke, op immunotherapie gebaseerde antilichaambenadering ontwikkeld die zich richt op kankers bestaande uit solide tumoren.
Eierstokkanker is de zevende meest voorkomende kanker bij vrouwen wereldwijd. Eierstokken zijn de twee voortplantingsklieren die eieren produceren bij een vrouw en ook de vrouwelijke hormonen oestrogeen en progesteron produceren. Ovarium kanker treedt op wanneer abnormale cellen in de eierstokken ongecontroleerd beginnen te groeien en een tumor vormen. Eierstokkanker heeft in de beginfase vaak geen klachten, dus dit kanker is over het algemeen vergevorderd wanneer de diagnose wordt gesteld. Het overlevingspercentage van vijf jaar hiervoor kanker varieert van ongeveer 30 tot 50 procent. Indien onbehandeld, kan de tumor zich verspreiden naar andere delen van het lichaam en wordt dan gemetastaseerde eierstokkanker genoemd.
Immunotherapie om eierstokkanker te behandelen
antilichaam therapie, een type immuuntherapie (of immunotherapie) is een ‘gerichte therapie’ waarbij gemanipuleerde antilichamen worden gebruikt om ziektedoelen te identificeren, zich te hechten aan specifieke stoffen op kanker cellen en ze vervolgens te doden of immuuncellen op te roepen om ze te doden. Kwaadaardige gezwellen in de eierstokken kanker bevatten gewoonlijk geen vloeistof of cysten, maar vormen vaste tumoren. Een belangrijke hindernis bij immuuntherapieën voor de eierstokken kanker is dat onze immuuncellen solide tumoren niet effectief kunnen infiltreren. Het succes van immuuntherapieën is zeer beperkt bij solide tumoren en dit ondermijnt de anderszins veelbelovende benaderingen van kankerimmuuntherapie. Onderzoekers van de Universiteit van Virginia hebben een nieuwe antilichaamaanpak ontwikkeld om de eierstokken te doden kanker door te proberen deze barrières te overwinnen. In hun studie gepubliceerd in Cancer CellVolgens de auteurs wordt het grootste obstakel veroorzaakt door de vijandige micro-omgeving van een solide tumor, waardoor het moeilijk wordt voor kunstmatige antilichamen om de tumor te bereiken en te doden. kanker cellen. Deze micro-omgeving is zuurstofarm en in het geval van de eierstokken kanker een reeks grote receptoren vormen een beschermend hek rond de kankercellen. Een dergelijke uitdagende omgeving beperkt de werking van immuuncellen, zelfs nadat ze hier zijn aangekomen. Om dit probleem aan te pakken hebben auteurs een antilichaam met twee ‘koppen’ ontworpen en hun methode ‘single-agent dual-specificity targeting’ genoemd, dat wil zeggen dat dit antilichaam twee doelen op de eierstokken treft. kanker cel. Het eerste doelwit is de alfa-1-receptor van de folaatreceptor, FOLR1 genaamd, die in hoge mate tot expressie komt in de eierstokken kanker en is een gevestigde marker voor een slechte prognose. Antilichaam gebruikt FOLR1 voor 'verankering' aan de kankercel. Het tweede doelwit staat 'doodreceptor 5' aan kanker cellen waaraan het antilichaam zich bindt kanker cellen om te sterven. Dit gemanipuleerde antilichaam was meer dan 100 keer effectief in het doden van kankercellen vergeleken met antilichamen die momenteel in klinische onderzoeken worden uitgevoerd. Onderzoekers hebben op strategische wijze gebruik gemaakt van informatie uit grote klinische gegevens die beschikbaar zijn voor immuuntherapieën voor eierstokkanker.
Een vergelijkbare aanpak bij muizen vermijdt ook toxiciteitsproblemen die een veel voorkomend probleem waren bij eerdere antilichaamtherapieën. Levertoxiciteit is bijvoorbeeld een probleem omdat antilichamen snel de bloedbaan verlaten en zich in de lever beginnen te verzamelen. De antilichamen in het huidige onderzoek bevinden zich in tumoren en 'blijven' daarom uit de lever. De aanpak bevindt zich nog in een vroeg stadium van therapeutische ontwikkeling, maar onderzoekers willen deze aanpak uiteindelijk bij mensen testen. Als dit lukt, kan het voor andere typen worden gebruikt kanker ook waarbij solide tumoren veel voorkomen, zoals borst- en prostaattumoren kanker.
***
Bron (nen)
Shivange G et al. 2018. Een single-agent dual-specificity targeting van FOLR1 en DR5 als een effectieve strategie voor ovariële Kanker. Cancer Cell. 34(2)
https://doi.org/10.1016/j.ccell.2018.07.005
