Scheurbuik, een ziekte die wordt veroorzaakt door een tekort aan vitamine C in de voeding, wordt verondersteld niet te bestaan, maar er waren verschillende meldingen van gevallen van scheurbuik bij kinderen, vooral bij kinderen met speciale behoeften als gevolg van ontwikkelingsstoornissen. Tandartsen bevinden zich in een unieke positie om de diagnose van dergelijke gevallen voor behandeling te vergemakkelijken.
Scheurbuik, een ziekte veroorzaakt door een tekort aan vitamine C in het dieet, was vroeger gebruikelijk, vooral onder de zeelieden of zeevarenden die maandenlang geen toegang hadden tot vers fruit en groenten en voornamelijk afhankelijk waren van verpakte conserven eten om te overleven tijdens lange reizen op volle zee. Maar dit is nu niet het geval. De wetenschap hierachter is goed begrepen en de ziekte wordt verondersteld zeldzaam te zijn en niet te bestaan, vooral in OESO-landen.
Hier komt echter de onbeleefde verrassing - scheurbuik blijft bestaan onder kinderen!
Een onderzoeksteam onder leiding van Prof Priyanshi Ritwik van de Universiteit van Texas heeft twee gevallen gepresenteerd en na beoordeling van relevante casusrapporten van scheurbuik bij kinderen die sinds 2009 in het Engels zijn gepubliceerd, werden maar liefst 77 gevallen gevonden die erop wijzen dat scheurbuik nog steeds kinderen treft, met name die met medische of ontwikkelingsstoornissen en/of beperkte eetpatroon.
Het team constateerde een manifestatie van scheurbuik in de mond (zoals gezwollen en bloedend tandvlees) bij de kinderen, die afnam na aanvang van de vitamine C-therapie.
Het aantal dat in deze studie werd gerapporteerd, omvatte geen gevallen die in andere talen werden gerapporteerd. De algemene prevalentie van scheurbuik zou veel hoger kunnen zijn als gevallen die in andere talen worden gemeld en niet-gemelde pediatrische (en volwassen) gevallen overal ter wereld worden meegerekend. Dit hoeft echter geen probleem voor de volksgezondheid te zijn, maar dit onderzoek trekt de aandacht van ouders en verzorgers van kinderen met speciale behoeften als gevolg van ontwikkelingsstoornissen en/of beperkte diëten, evenals van clinici met de taak mondgezondheid voor dergelijke kinderen.
Er is een algemene perceptie dat scheurbuik ongewoon is, wat samen met de niet-specificiteit van de symptomen de diagnose soms moeilijk maakt. Een huisarts mag de niet-specifieke symptomen niet toeschrijven aan scheurbuik vanwege de perceptie dat het niet bestaat in ontwikkelde landen. De tandartsen die kinderen behandelen, kunnen echter in een unieke positie verkeren om de diagnose te vergemakkelijken. De behandeling is sowieso vrij eenvoudig.
***
Bronnen:
Kothari P., Tate A., Adewumi A., Kinlin LM, Ritwik P., 2020. Het risico op scheurbuik bij kinderen met neurologische ontwikkelingsstoornissen. Voor het eerst gepubliceerd:24 april 2020. Speciale zorg in de tandheelkunde.
DOI: https://doi.org/10.1111/scd.12459
***
