Onderzoekers hebben een groep cellen in de haarzakjes van muizen geïdentificeerd die belangrijk zijn, zowel bij het vormen van de haarschacht om haargroei mogelijk te maken, als bij het behouden van de haarkleur in een onderzoek dat gericht is op het identificeren van mogelijke behandelingen voor grijzend en kaal haar.
Haarverlies bij mensen wordt veroorzaakt door verschillende redenen, waaronder genetica, schildklierproblemen, hormonale kansen, kankerbehandeling (chemotherapie), als bijwerking van medicijnen en/of andere gezondheidsproblemen. Hoewel haarverlies vaker voorkomt bij mannen, kan iedereen haarverlies ervaren als gevolg van een van deze onderliggende aandoeningen. Haaruitval of haaruitval is verwoestend voor iedereen, mannen of vrouwen, en het kan direct resulteren in een laag zelfbeeld, angst, depressie en/of andere emotionele problemen. Waarom dit gebeurt, heeft vooral te maken met cultuur en maatschappelijke normen. Omdat luxueus haar wordt geassocieerd met jeugd, schoonheid en een goede gezondheid. En dus, voor de meeste mensen, of ze nu mannelijk of vrouwelijk zijn, geeft hun haar hen vertrouwen en zorgt ervoor dat ze er mooi uitzien en aanvoelen. Kaalheid bij mannen treedt op wanneer er sprake is van overmatig haarverlies van de hoofdhuid. De meest voorkomende reden hiervoor is de erfelijke haaruitval met de leeftijd en dit soort kaalheid heeft geen “genezen" nog. Sommige mensen accepteren het en ze bedekken of camoufleren door kapsels, hoeden, sjaals enz. Maar iedereen is op zoek naar een magische oplossing die dit probleem van haaruitval kan helpen genezen.
Er zijn maar weinig mogelijke behandelingen voor haarverlies beschikbaar. Onderzoekers hebben beweerd dat haaruitval omkeerbaar kan zijn of dat het dunner worden van het haar op zijn minst kan worden vertraagd in gevallen waarin geen volledig haarverlies heeft plaatsgevonden. Er zijn behandelingen voorgesteld, waaronder medicijnen en zelfs een operatie om haaruitval te vertragen en de haargroei te bevorderen. Voor aandoeningen zoals fragmentarisch haarverlies (dat wordt veroorzaakt door een genetische aandoening die alopecia areata wordt genoemd) wordt beweerd dat het haar binnen een jaar na de behandeling volledig kan teruggroeien. Sommige van deze behandelingen worden zonder vergunning uitgevoerd en brengen de patiënt vaak in gevaar. De meeste van deze behandelingen zijn niet effectief na de eerste behandelingsronde, dwz als de patiënt eenmaal succesvol is, keert hij in een mum van tijd terug naar de oorspronkelijke toestand, waardoor de patiënt dezelfde behandeling steeds opnieuw moet herhalen. Wetenschappers over de hele wereld proberen de oorzaak van haaruitval en ook haar te begrijpen vergrijzing voor een zeer lange tijd om met een oplossing te komen die niet alleen voor iedereen geschikt is, maar die ook minimale bijwerkingen zal hebben.
Een hoopvolle studie uitgevoerd aan de UT Southwestern University, VS, onderzoekers hebben de reden achter het grijs worden van ons haar ontdekt en ze hebben ook precies geïdentificeerd welke cellen direct aanleiding geven tot haar. Het project was aanvankelijk gericht op het proberen te begrijpen van verschillende vormen van tumoren bij mensen door een zeldzame genetische aandoening, neurofibromatose genaamd, bij muizen te bestuderen, die goedaardige tumoren veroorzaakt op het bedekken of omhulsel van zenuwen. Het onderzoek nam echter een wending en onderzoekers ontdekten in plaats daarvan de rol van een eiwit genaamd KROX20 in haarkleur, wat vervolgens tot deze unieke bevinding leidde.
Vergrijzing van haar en kaalheid begrijpen
Het eiwit KROX20 (ook wel EGR2 genoemd) wordt vaker in verband gebracht met zenuwontwikkeling. Tijdens het uitvoeren van experimenten zagen onderzoekers het voorkomen van volledig grijze vacht bij één muis, wat hen ertoe bracht de mogelijke rol van dit eiwit in haargroei en pigmentatie verder te onderzoeken. Het eiwit KROX20 'werd' huidcellen die vervolgens de haarschacht 'worden' waar het haar vandaan komt, wat duidelijk maakt dat KROX20-eiwit een prominente rol speelde. Deze haarvoorlopercellen produceren een eiwit dat stamcelfactor (SCF) wordt genoemd en dat essentieel is voor haarpigmentatie en dus verantwoordelijk is voor vergrijzing van het haar, omdat gepigmenteerd haar betekent dat het haar zijn kleur heeft verloren. Toen dit SCF-gen in de haarvoorlopercellen bij muizen werd verwijderd, verloren hun vachten hun kleur omdat er geen nieuw pigment (melanine) in het haar werd afgezet terwijl het groeide. Dit proces begon al vroeg in het leven van de muizen en het haar van het dier werd wit vanaf 30 dagen en na negen maanden was al hun haar wit. Verder, als KROX20-producerende cellen werden verwijderd, kregen muizen geen haar en werden ze kaal. Deze twee tests verklaarden volledig de belangrijke genen die nodig zijn voor zowel haargroei als haarkleur. Hoewel het al bekend is dat deze twee theorieën betrokken zijn bij het maken van haar en pigmentatie, maar het onbekende aspect dat in deze studie werd ontdekt, was het gedetailleerde verslag van wat er gebeurt als de stamcellen naar de basis van de haarzakjes gaan, welke cellen in de haarzakjes SCF produceren en welke cellen uiteindelijk het KROX20-eiwit maken. De exacte cellen en hun details zijn voor het eerst geformuleerd in deze studie gepubliceerd in Genen en ontwikkeling. Het is duidelijk dat cellen met functionerende KROX20 en SCF zich naar de basis van de haarzakjes verplaatsen en interageren met pigmentproducerende melanocytcellen en uiteindelijk uitgroeien tot gepigmenteerd (rijp pigment = kleur) haar. De studie was gericht op een beter begrip van de identiteit van voorlopercellen in de matrix en de mechanismen waarmee ze haarschachtcomponenten reguleren.
Bestudeer veroudering en vind een remedie tegen kaalheid
Deze onthulling kan worden gebruikt om verder onderzoek te doen naar veroudering waardoor mensen grijze haren krijgen, waarom haaruitval meestal wordt gezien bij oudere mensen en de ultieme kaalheid bij mannen, die genetisch bepaald is. Als de oorzaak van grijzend haar bekend is, kan het verlies van haarkleur worden gestopt en als het al is gebeurd, kan het worden teruggedraaid en hoe. Dit onderzoek heeft zeker geleid tot een zeer gedetailleerd begrip van een belangrijk biologisch proces dat kan helpen om manieren te vinden om een probleem te stoppen, te veranderen of te corrigeren. De studie zelf bevindt zich in een zeer vroeg stadium en het huidige werk dat bij muizen wordt gedaan, moet worden uitgebreid naar mensen voordat het ontwerp van behandelingen kan beginnen. Auteurs stellen dat deze studie voldoende kennis heeft opgeleverd om het probleem van haaruitval en haarveroudering aan te pakken. Ze suggereren dat er een actuele verbinding (een crème of een zalf) kan worden gemaakt die veilig het noodzakelijke gen aan de haarzakjes kan leveren om de problemen te verhelpen.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Liao CP et al. 2017. Identificatie van haarschachtvoorlopers die een niche creëren voor haarpigmentatie. Genen & Ontwikkeling. 31(8). https://doi.org/10.1101/gad.298703.117.
