COVID-19-crisis in India: wat er mis kan zijn gegaan

De oorzakelijke analyse van de huidige crisis in India veroorzaakt door COVID-19 kan worden toegeschreven aan verschillende factoren, zoals de sedentaire levensstijl van de bevolking, zelfgenoegzaamheid vanwege de perceptie dat de pandemie voorbij is, aanleg van de Indiase bevolking voor comorbiditeiten zoals diabetes dat resulteert in een slechte prognose, een tekort aan vitamine D dat ernstige COVID-19-symptomen veroorzaakt en de onvoorbereidheid van het gezondheidszorgsysteem die overrompeld werd. Dit artikel bespreekt deze kenmerken en hoe ze tot de huidige crisis hebben geleid. 

De hele wereld worstelt met de Covid-19 pandemie die heeft geleid tot het verlies van miljoenen levens en die de wereldeconomie en het normale leven zoveel mogelijk heeft verstoord. De huidige situatie is erger dan het scenario van de Tweede Wereldoorlog dat de landen bijna zeven decennia geleden meemaakten en is een grimmige herinnering aan de Spaanse griep die bijna een eeuw geleden in 1918-19 plaatsvond. Hoezeer we het virus echter ook de schuld geven van de ongekende vernietiging in combinatie met het onvermogen van verschillende regeringen om de situatie op een verantwoorde manier aan te pakken, we moeten ons realiseren dat de huidige situatie waarmee de wereld en vooral India wordt geconfronteerd, te wijten is aan gedragspatroon van de mens en wij als menselijke soort zouden moeten toegeven aan het scenario waarmee we vandaag worden geconfronteerd om een ​​aantal redenen die hieronder worden opgesomd. 

Eerst en vooral is de sedentaire levensstijl (gebrek aan fysieke activiteit)^)1, in combinatie met de ongezonde voeding die ertoe leidt dat ons immuunsysteem kwetsbaar is voor verschillende pathogene micro-organismen, waaronder virussen zoals SARS CoV-2. Er is een overvloed aan bewijzen die een evenwichtige voeding koppelen aan een gezond lichaam met een efficiënt immuunsysteem dat in staat is ziekten te bestrijden. Met betrekking tot Covid-19, is er speciale nadruk gelegd op het op peil houden van de niveaus van verschillende vitamines in het lichaam, met name vitamine D. Vitamine D-tekort wordt in verband gebracht met een verhoogde ernst van de symptomen veroorzaakt door COVID-19^2-10. Bij analyse van de situatie waarmee India momenteel wordt geconfronteerd, behoort de meerderheid van de gemelde infecties tot de meer welvarende klasse van mensen die voornamelijk binnen blijven en genieten van een zittend leven in een omgeving met airconditioning, in plaats van mensen die fysieke activiteit in de natuurlijke omgeving in aanwezigheid van zonlicht (helpt bij de vitamine D-synthese). Bovendien consumeert deze categorie mensen door het ontbreken van overtollige geldmacht geen ongezond junkfood en hebben ze dus geen last van leefstijlziekten zoals diabetes^10-12, hart- en vaatziekten, leververvetting enz. Deze comorbiditeiten spelen een cruciale rol bij het verergeren van de symptomen veroorzaakt door COVID-19. Dit betekent niet dat de minder welvarenden geen COVID-19 krijgen. Dat doen ze zeker en zijn evenzeer dragers van de ziekte, maar ze kunnen ofwel asymptomatisch zijn of lichte symptomen ontwikkelen waarvoor geen ziekenhuisopname nodig is. 

Het tweede aspect gaat over de sociale en gedragsaspecten van de Indiase cultuur^13,14 en het bijbehorende belang dat wordt gehecht aan nalevingsmaatregelen als het gaat om resultaten voor de gemeenschap en de volksgezondheid. De afname van het aantal gevallen van COVID-19 over een periode van enkele maanden leidde tot het gevoel en de perceptie dat het ergste van de pandemie voorbij is. Dit leidde ertoe dat mensen zelfgenoegzaam werden, waardoor er minder belang werd gehecht aan het naleven van de richtlijnen voor het dragen van maskers op openbare plaatsen, het bewaren van sociale afstand, het gebruik van handdesinfecterende middelen en het niet onnodig naar buiten gaan, wat heeft geleid tot een verhoogde virusoverdracht die leidt tot mutatie en het aannemen van een andere variant vormen die besmettelijker zijn geworden. Dit heeft geleid tot hogere infectiepercentages, zij het met vergelijkbare of lagere sterftecijfers. Het is de moeite waard hier te vermelden dat het de aard van het virus is om zichzelf te muteren, vooral RNA-virussen, wanneer ze zich vermenigvuldigen. Deze replicatie vindt alleen plaats wanneer het virus het gastheersysteem, in dit geval mensen, binnendringt en zich vermenigvuldigt, waardoor er meer infectie ontstaat en zich naar anderen verspreidt. Buiten het menselijk lichaam is het virus "dood" en niet in staat tot replicatie en daarom is er geen kans op enige mutatie. Als we meer gedisciplineerd waren geweest om sociale afstand te nemen, maskers te dragen, ontsmettingsmiddelen te gebruiken en thuis te blijven, zou het virus niet de kans hebben gekregen om meer mensen te besmetten en zou het dus niet hebben kunnen muteren, wat heeft geleid tot meer besmettelijke varianten . Van bijzonder belang is hier de dubbele mutant en de drievoudige mutant van SARS-CoV2 die besmettelijker is en zich sneller verspreidt in vergelijking met de originele SARS-Cov2 die in november/december 2019 mensen begon te infecteren.¹⁵ en drievoudige mutant veroorzaakt momenteel een ravage in India, waar het land de afgelopen twee weken te maken heeft met bijna 300,000 infecties per dag. Bovendien is dit natuurlijke selectie door het virus is een biologisch fenomeen dat onvermijdelijk zal gebeuren, aangezien elke levende soort zich probeert aan te passen / te veranderen (in dit geval muteert) voor een betere overleving. Door de keten van virusoverdracht te doorbreken, zou het ontstaan ​​van nieuwe virale mutaties zijn voorkomen, die het gevolg waren van virale replicatie (ten behoeve van de overleving van het virus), hoewel het ziekte bij de mens veroorzaakte soorten. 

Te midden van dit grimmige scenario is de zilveren voering dat bijna 85% van de mensen die besmet raken met COVID-19 ofwel asymptomatisch zijn of symptomen ontwikkelen die niet verergerend van aard zijn. Deze mensen worden genezen door zelfquarantaine en door thuisbehandeling. Van de resterende 15% ontwikkelt 10% ernstige symptomen die medische aandacht vereisen, terwijl de resterende 5% die zijn die kritieke medische zorg vereisen. Het zijn deze 15% van de bevolking die op de een of andere manier in het ziekenhuis moeten worden opgenomen, waardoor het gezondheidszorgsysteem onder druk komt te staan, vooral in een land als India met een groot bevolkingsbestand. Deze 15% van de mensen die dringende medische zorg nodig hebben, zijn voornamelijk ouderen met een verzwakt immuunsysteem of mensen met comorbiditeiten zoals diabetes, astma, hart- en vaatziekten, leververvetting, hypertensie enz. die leiden tot verzwakking van het immuunsysteem en ontwikkeling van ernstige COVID-19-symptomen. Er is ook waargenomen (niet-gepubliceerde waarnemingen) dat een overgrote meerderheid van deze 15% mensen vitamine D-insufficiëntie in hun systeem had. Dit suggereert dat door het handhaven van een gezond immuunsysteem, met voldoende vitamines, vooral vitamine D en afwezigheid van comorbiditeiten, het aantal mensen dat ziekenhuisbezoeken vraagt ​​en zorg nodig heeft, aanzienlijk zou zijn verminderd, waardoor de gezondheidsbronnen minder zwaar werden belast. Het Indiase gezondheidszorgsysteem^14,15 werd overrompeld omdat de hoge medische functionarissen, samen met de relevante beleidsmakers en beheerders nooit een dergelijk scenario hadden verwacht waarin duizenden mensen tegelijk zuurstof en ziekenhuisbedden nodig zouden hebben, waardoor de beschikbare middelen onder druk zouden komen te staan. De aanwezigheid van comorbiditeiten verslechterde de situatie omdat deze mensen ernstigere COVID-19-symptomen ontwikkelden en medische zorg nodig hadden die alleen in een ziekenhuisomgeving kon worden gegeven met de vereiste van de juiste hoeveelheid zuurstof en beademingsondersteuning. Dit is iets om over na te denken over de toekomst om de ziekte COVID-19 aan te pakken en deze uiteindelijk te verminderen en te elimineren. 

De ontwikkeling van het COVID-19-vaccin door verschillende bedrijven en massale vaccinatie van mensen tegen het SARS-CoV2-virus zullen ook een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van immuniteit tegen het virus. Een belangrijk ding om hier te vermelden is dat de vaccinatie niet zal voorkomen dat we ziekte krijgen, maar alleen zal helpen om de ernst van de symptomen te verminderen als we besmet raken met het virus (na vaccinatie). We moeten ons dus houden aan de richtlijnen die virale overdracht stoppen (maskers dragen op openbare plaatsen, sociale afstand bewaren, gebruik van handdesinfectiemiddelen en niet onnodig naar buiten gaan), ook al zijn we gevaccineerd, totdat het virus volledig is verdwenen. 

Dit scenario van de strijd tussen het virus en de mens herinnert ons aan de theorie van Charles Darwin die sprak over het ontstaan ​​van soorten door natuurlijke selectie en survival of the fittest. Hoewel het virus de race op dit moment misschien wint, lijdt het geen twijfel dat wij, als menselijke soort, uiteindelijk als overwinnaar uit de strijd zullen komen, door manieren en middelen te ontwikkelen om het virus te bestrijden (ofwel door vaccinatie en/of door onze afweermechanismen voor het opbouwen van ons lichaam). om het virus te bestrijden en te doden), waardoor de wereld teruggaat naar het gelukkige scenario waar we waren, vóór de komst van COVID-19. 

***

Referenties 

1. Lim MA, Pranata R. Het gevaar van een sedentaire levensstijl bij diabetische en zwaarlijvige mensen tijdens de COVID-19-pandemie. Inzichten in klinische geneeskunde: endocrinologie en diabetes. januari 2020. doi:10.1177/1179551420964487 

2. Soni R., 2020. Vitamine D-insufficiëntie (VDI) leidt tot ernstige COVID-19-symptomen. Scientific European Geplaatst op 02 juni 2020. Online beschikbaar op: http://scientificeuropean.co.uk/vitamin-d-insufficiency-vdi-leads-to-severe-covid-19-symptoms/  

3. Pereira M, Damascena AD, Azevedo LMG, Oliveira TA en Santana JM. Vitamine D-tekort verergert COVID-19: systematische review en meta-analyse, Critical Reviews in Food Science and Nutrition, 2020 DOI: https://doi.org/10.1080/10408398.2020.1841090    

4. Rubin, R. Uitzoeken of vitamine D-tekort het COVID-19-risico verhoogt. JAMA. 2021;325(4):329-330. DOI: https://doi.org/10.1001/jama.2020.24127  

5. Vereniging van vitamine D-tekort en behandeling met COVID-19-incidentie. Meltzer DO, Best TJ, Zhang H, Vokes T, Arora V en Solway J. medRxiv 2020.05.08.20095893; doei: https://doi.org/10.1101/2020.05.08.20095893  

6. Weir EK, Thenappan T, Bhargava M, Chen Y. Verhoogt vitamine D-tekort de ernst van COVID-19?. Clin Med (Londen). 2020;20(4):e107-e108. doi: https://doi.org/10.7861/clinmed.2020-0301  

7. Carpagnano, GE, Di Lecce, V., Quaranta, VN et al. Vitamine D-tekort als voorspeller van slechte prognose bij patiënten met acuut respiratoir falen als gevolg van COVID-19. J Endocrinol Invest 44, 765-771 (2021). https://doi.org/10.1007/s40618-020-01370-x. 

8. Chakhtoura M, Napoli N, El Hajj Fuleihan G. Commentaar: mythen en feiten over vitamine D te midden van de COVID-19-pandemie. Metabolisme 2020;109:154276. DOI: https://doi.org/10.1016/j.metabol.2020.154276  

9. G, R.; Gupta, A. Vitamine D-tekort in India: prevalentie, oorzaken en interventies. Voedingsstoffen 2014, 6, 729-775. https://doi.org/10.3390/nu6020729. 

10. Katz J, Yue S en Xue W. Verhoogd risico op COVID-19 bij patiënten met vitamine D-tekort. Voeding, Volume 84, 2021, 111106, ISSN 0899-9007. DOI: https://doi.org/10.1016/j.nut.2020.111106. 

11. Jayawardena, R., Ranasinghe, P., Byrne, NM et al. Prevalentie en trends van de diabetes-epidemie in Zuid-Azië: een systematische review en meta-analyse. BMC Public Health 12, 380 (2012). https://doi.org/10.1186/1471-2458-12-380. 

12. Mohan V, Sandeep S, Deepa R, Shah B, Varghese C. Epidemiologie van type 2 diabetes: Indiaas scenario. Indiase J Med Res. 2007 maart;125(3):217-30. PMID: 17496352. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17496352/ 

13. Bavel, JJV, Baicker, K., Boggio, PS et al. Sociale en gedragswetenschap gebruiken om de pandemische reactie van COVID-19 te ondersteunen. Nat Hum Gedrag 4, 460-471 (2020). https://doi.org/10.1038/s41562-020-0884-z  

14. De pandemie en de uitdaging van gedragsverandering Online beschikbaar op https://www.thehindu.com/opinion/op-ed/the-pandemic-and-the-challenge-of-behaviour-change/article31596370.ece   

15. Anjana, RM, Pradeepa, R., Deepa, M. et al. Prevalentie van diabetes en prediabetes (verminderde nuchtere glucose en/of verminderde glucosetolerantie) in stedelijk en landelijk India: Fase I resultaten van de studie van de Indian Council of Medical Research-INdia DIABetes (ICMR-INDIAB). Diabetologia 54, 3022-3027 (2011). DOI: https://doi.org/10.1007/s00125-011-2291-5  

16. Kumar V, Singh J, Hasnain SE en Sundar D. Mogelijk verband tussen hogere overdraagbaarheid van B.1.617- en B.1.1.7-varianten van SARS-CoV-2 en verhoogde structurele stabiliteit van het spike-eiwit en hACE2-affiniteit. bioExiv 2021.04.29.441933. DOI: https://doi.org/10.1101/2021.04.29.441933  

17. Niti Ayog 2020. Beperking en beheer van COVID-19. Online verkrijgbaar bij https://niti.gov.in/sites/default/files/2020-11/Report-on-Mitigation-and-Management-of-COVID19.pdf  

18. Gauttam P., Patel N., et al 2021. Volksgezondheidsbeleid van India en COVID-19: diagnose en prognose van de bestrijdingsreactie. Duurzaamheid 2021, 13(6), 3415; DOI: https://doi.org/10.3390/su13063415  

***