'Bradykinine-hypothese' verklaart de overdreven ontstekingsreactie bij COVID-19

Een nieuw mechanisme om de verschillende niet-gerelateerde symptomen van COVID-19 te verklaren, is aan het licht gekomen door gebruik te maken van de op één na snelste supercomputer ter wereld die bekend staat als Summit-supercomputer in Oak Ridge National Lab in Tennessee. De studie omvatte het analyseren van 2.5 miljard genetische combinaties van 17000 genetische monsters en meer dan 40,000 genen om de catastrofale daad die Covid-19 oefent invloed uit op het menselijk lichaam. Het duurde bijna een week om deze genetische combinaties te analyseren en onderzoekers kwamen met een nieuwe theorie, de bradykininehypothese¹, dat verklaart niet alleen enkele van de meest bizarre en gevarieerde symptomen van Covid-19 maar suggereert ook mogelijke behandelingen, velen van hen zijn al goedgekeurd door de FDA. 

Het SARS-CoV-2-virus dat COVID-19 veroorzaakt, komt over het algemeen het lichaam binnen door zich te binden aan ACE2-receptoren (die in overvloed aanwezig zijn in de cellen van de neus). Vervolgens infecteert het de andere organen van het lichaam, zoals darm, nier en hart, waar ACE2-receptoren aanwezig zijn.  

Uit de analyses bleek dat SARS-CoV-2 een verhoging van de ACE2-niveaus veroorzaakte, terwijl de niveaus van ACE in de longcellen daalden². De normale functie van ACE2 in het menselijk lichaam is het verlagen van de bloeddruk en werkt tegen een ander enzym dat bekend staat als ACE (dat het tegenovergestelde effect heeft). Daarom moet het lichaam de niveaus van ACE en ACE2 in evenwicht houden om een ​​normale bloeddruk te behouden. De toename van de ACE2-spiegels en de afname van de ACE veroorzaakten een toename van de spiegels van een molecuul dat bekend staat als bradykinine in de cellen (ook wel een 'Bradykinine Storm' genoemd). Van bradykinine is aangetoond dat het pijn veroorzaakt en ervoor zorgt dat bloedvaten uitzetten en lekken, wat kan leiden tot zwelling en ontsteking van het omringende weefsel. 

Een verkeerde regulatie van bradykinine wordt gecontroleerd door een groter systeem genaamd Renin Angiotensin System (RAS), dat veel aspecten van de bloedsomloop regelt en de enzymen ACE2 en ACE omvat. Het SARS-CoV-2-virus bedriegt na infectie de lichaamscellen om ACE-receptoren te verhogen, waardoor ACE2 en infectie van meer cellen toenemen. Bradykininereceptoren worden ook opnieuw gesensibiliseerd en het lichaam stopt ook met het effectief afbreken van bradykinine als gevolg van een afname van ACE, zoals hierboven vermeld. ACE is normaal gesproken vereist voor het afbreken van bradykinine. 

Naast bradykininestorm bleek uit de computeranalyses ook dat de productie van hyaluronzuur toenam en de enzymen die het afbreken aanzienlijk afnamen. Dit veroorzaakt een sterke stijging van hyaluronzuur dat water absorbeert om een ​​hydrogel te vormen³. De lekkage van vloeistof in de longen veroorzaakt door een bradykininestorm in combinatie met overmatig hyaluronzuur leidt tot het voorkomen van een optimale zuurstofopname en het vrijkomen van kooldioxide in de longen van ernstig getroffen COVID-19-patiënten. Dit verklaart waarom het is bewezen dat de ventilatoren niet effectief zijn bij dergelijke patiënten, want ongeacht het zuurstofniveau dat u levert, kunnen de longen het niet opnemen vanwege de aanwezigheid van hydrogel in de longen, wat uiteindelijk leidt tot verstikking en overlijden bij patiënten. 

De bradykininehypothese kan ook de cardiovasculaire en neurologische effecten verklaren die worden waargenomen bij Covid-19 patiënten. Bradykininestormen kunnen leiden tot aritmieën en lage bloeddruk, die vaak worden gezien bij Covid-19-patiënten. Verhoogde bradykininespiegels kunnen ook leiden tot afbraak van de bloed-hersenbarrière, wat leidt tot ontsteking en hersenbeschadiging. 

Bepaalde klasse verbindingen die bekend staan ​​als ACE-remmers hebben een soortgelijk effect op het RAS-systeem als COVID-19, door: verhoging van de bradykininespiegels. Het lijkt erop dat SARS-CoV-2 werkt op dezelfde manier als ACE-remmers. De twee klassieke symptomen van Covid-19, droge hoest en vermoeidheid, worden ook veroorzaakt door ACE-remmers. Daarnaast veroorzaken ACE-remmers ook smaak- en reukverlies, ook gezien bij COVID-19-patiënten. 

Als we de bardykininehypothese mogen geloven, dan zijn er al door de FDA goedgekeurde medicijnen beschikbaar die de bradykininespiegels kunnen verlagen en daardoor verlichting kunnen bieden bij COVID-19. Deze geneesmiddelen omvatten danazol, stanozolol en ecallantide, die de productie van bradykinine kunnen verminderen en mogelijk de bradykininestorm kunnen stoppen. De studie wijst ook op het gebruik van vitamine D als medicijn omdat het betrokken is bij het RAS-systeem, omdat het de niveaus van een verbinding, bekend als REN, verlaagt. Dit zou de dodelijke bradykininestormen kunnen stoppen. Vitamine D is al betrokken bij COVID-19 zoals eerder beschreven⁴ waar onvoldoende vitamine D ernstige COVID-19-symptomen veroorzaakt. Andere geneesmiddelen die misbruikt kunnen worden, zijn geneesmiddelen die de hyaluronzuurspiegels verlagen, bijvoorbeeld hymecromone, dat kan worden gebruikt om de vorming van hydrogels in de longen te stoppen. 

Hoewel deze studie de hypothese beschrijft die bijna alle COVID-19-symptomen tot dusver verklaart en een uniforme theorie biedt die kan worden getest met de beschikbare medicijnen, zal het echte bewijs van de pudding komen van het testen van de beschikbare medicijnen alleen of in combinatie in goed opgezette klinische onderzoeken om tot een behandelingsregime te komen dat zou leiden tot een mogelijke genezing van COVID-19. 

*** 

Referenties 

1. Garvin MR, Alvarez C, Miller JI, Prates ET, Walker AM et al. Een mechanisch model en therapeutische interventies voor COVID-19 met een RAS-gemedieerde bradykininestorm. eLife 2020;9: e59177 DOI: https://doi.org/10.7554/ELIFE.59177  

2. Zhou P, Yang XL, Wang XG, Hu B, Zhang L, Zhang W et al. Een uitbraak van een longontsteking geassocieerd met een nieuw coronavirus van vermoedelijke vleermuisoorsprong. Natuur 2020. 579:270-273. DOI: https://doi.org/10.1038/S41586-020-2012-7 

3. Necas J, Bartosikova L, Brauner P, Kolar J. Hyaluronzuur (hyaluronzuur): een recensie. dierenarts Medicina (2008). 53:397-411. DOI: https://doi.org/10.17221/1930-VETMED 

4. Soni R., 2020. Vitamine D-insufficiëntie (VDI) leidt tot ernstige COVID-19-symptomen. Wetenschappelijk Europees. Online verkrijgbaar bij http://scientificeuropean.co.uk/vitamin-d-insufficiency-vdi-leads-to-severe-covid-19-symptoms/ Betreden op 4^th September 2020. 

***