Wetenschappers hebben met succes de eerste foto ooit gemaakt van de schaduw van een zwart gat, waardoor directe observatie van de directe omgeving mogelijk is
Afbeelding genomen uit "EHTC, Akiyama K et al 2019, 'First M87 Event Horizon Telescope Results. I. De schaduw van het superzware zwarte gat', The Astrophysical Journal Letters, Vol. 875, nee. L1.”
De super-massieve zwarte gaten werden voor het eerst voorspeld door Einstein in 1915 in zijn Algemene Relativiteitstheorie toen hij liet zien dat zwaartekracht licht afbuigt. Sindsdien zijn er veel ontwikkelingen geweest, maar nooit direct bewijs. Wetenschappers konden ze alleen indirect detecteren. De eerste echte foto van de schaduw van een supermassief zwart gat is nu gemaakt en levert het eerste directe bewijs van hun aanwezigheid, dankzij ”The Event Horizon Telescoop Samenwerking".
De zwarte gaten zijn extreem gecomprimeerde massa in een zeer klein gebied. De zwaartekracht is zo hoog dat er helemaal niets ontsnapt als het te dicht bij de grens komt. De Event Horizon is de grens rond het zwarte gat die aangeeft wat binnen en wat buiten is. Zodra iets deze grens overschrijdt, wordt het ingeslikt en kan het er nooit meer uitkomen. Zwarte gaten slikken al het licht op en zijn daarom onzichtbaar en kunnen niet worden gezien of afgebeeld.
De intense zwaartekracht van een zwart gat trekt steeds sneller interstellair gas aan en trekt het naar zich toe. Hierdoor warmt het gas enorm op en komt er lichtstraling vrij. Deze emissies worden vervormd tot een cirkelvormige ring door de zwaartekracht van het zwarte gat.
Een zwart gat zelf is onzichtbaar, maar de schaduw ervan tegen de oververhitte gaswolk eromheen zou kunnen worden afgebeeld.
De aanwezigheid van zwarte gaten kon tot nu toe niet direct worden waargenomen, voornamelijk vanwege het feit dat zwarte gaten extreem kleine doelen zijn voor de beschikbare radiotelescopen die niet in staat waren om hun waarnemingshorizon waar te nemen. Om zwarte gaten direct te kunnen observeren, moest een ingenieuze telescoop worden gebouwd die vrijwel zo groot is als de aarde.
Het duurde ongeveer tien jaar om een netwerk van telescopen, de "Event Horizon Telescope" genaamd, over het aardoppervlak te organiseren, dat acht afzonderlijke telescopen in Mexico, Arizona, Hawaii, Chili en de Zuidpool combineerde. Alle acht schotels van de telescoop moesten met elkaar verbonden zijn en op precies hetzelfde moment op het zwarte gat gericht zijn. De signalen die de telescopen ontvingen, werden gecombineerd door een correlator (een supercomputer) om een beeld te geven van de waarnemingshorizon van het zwarte gat.
Het succes van dit experiment is een belangrijke doorbraak in de astronomie.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
1. EHTC, Akiyama K et al 2019. Eerste resultaten van de M87 Event Horizon-telescoop. I. De schaduw van het superzware zwarte gat'. De astrofysische journaalbrieven, 875 (L1) https://doi.org/10.3847/2041-8213/ab0ec7
2. Max Planck Instituut voor Radioastronomie, 2019. Eerste foto ooit van een zwart gat. Opgehaald van https://www.mpg.de/13337404/first-ever-picture-of-black-hole
3. BlackHoleCam, 2019. DE GEBEURTENISHORIZON VAN ZWARTE GATEN AFBEELDEN, opgehaald uit https://blackholecam.org/
4. Europese Commissie – Persbericht, 2019. Door de EU gefinancierde wetenschappers onthullen de allereerste afbeelding van een zwart gat. Opgehaald van http://europa.eu/rapid/press-release_IP-19-2053_en.htm
