Baanbrekend onderzoek toont aan dat het verlangen naar cocaïne met succes kan worden verminderd voor effectieve de-verslaving
Onderzoekers hebben een eiwitmolecuul geneutraliseerd dat granulocyt-kolonie-stimulerende factor-stimulerende factor (G-CSF) wordt genoemd en dat vaak wordt gezien bij cocaïnegebruikers (zowel nieuwe als herhaalde gebruikers) in hun bloed en hersenen. Dit eiwit is verantwoordelijk voor het beïnvloeden van de beloningscentra van de hersenen en het neutraliseren van dit eiwit of het "uitzetten" zou het verlangen onder cocaïneverslaafden verminderen. De studie gepubliceerd in Nature Communications is uitgevoerd op muizen en wordt door medische professionals voorgesteld als de eerste stap op weg naar een mogelijk medicijn om mensen te helpen cocaïneverslaving te verslaan.
De zeer verslavende cocaïne
Cocaïne is dodelijk drug en kan ernstige gezondheidseffecten of zelfs een plotselinge dood veroorzaken en het is ook de op één na meest verhandelde illegale drug ter wereld. Wereldwijd gebruiken ongeveer 15 – 19.3 miljoen mensen (overeenkomend met 0.3% tot 0.4% van de totale bevolking) minstens één keer per jaar cocaïne. Cocaïne is zeer verslavend omdat het een krachtig stimulerend middel is en meestal kan tolerantie voor geneesmiddelen zich vormen in slechts een paar doses met een snelle uiteindelijk drug afhankelijkheid. Cocaïne creëert een psychologische afhankelijkheid en tast de hersenen aan. Verslaving aan cocaïne leidt op lange termijn tot schade aan de gezondheid van een persoon, inclusief fysiek, mentaal en emotioneel welzijn. Jongeren (jonger dan 25 jaar) zijn het meest kwetsbaar voor cocaïne omdat het tijdelijke stimulatie en euforie veroorzaakt en deze leeftijd heeft over het algemeen een grotere neiging tot verslaving.
Cocaïne drugsverslaving is een complexe ziekte die niet alleen veranderingen in de hersenen van de gebruiker met zich meebrengt, maar ook enorme veranderingen in een breed scala aan sociale, familiale en andere omgevingsfactoren. De behandeling van cocaïneverslaving is zeer complex omdat al deze veranderingen moeten worden aangepakt naast andere gelijktijdig voorkomende psychische stoornissen die aanvullende gedragsmatige of medicinale interventies vereisen. Traditionele benaderingen voor de behandeling van cocaïneverslaving of zoekgedrag omvatten over het algemeen psychotherapie en “geen medicatieondersteunde therapie”. De '12-stappenprogramma's' omvatten traditioneel het aanmoedigen van fysiologische principes zoals moed, eerlijkheid en mededogen, en ook psychotherapie die parallel wordt uitgevoerd. De meeste van dergelijke psychotherapie- en gedragsinterventies zijn echter onderhevig aan een hoog percentage mislukkingen en een toenemend aantal terugvallen. Deze studie onder leiding van Dr. Drew Kiraly van de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï, VS, wordt ‘opwindend’ en ‘nieuw’ genoemd omdat dit de eerste keer is dat er een alternatief voor reguliere ontverslavingsprogramma’s is beschreven. Het is een grote stap in een nieuwe richting om cocaïneverslaving bij patiënten onder controle te krijgen en uit te bannen.
Een nieuwe benadering van cocaïne de verslaving
Het G-CSF-eiwit is in staat om een positief signaal te produceren in de beloningscentra van de hersenen. Onderzoekers ontdekten naar verwachting dat wanneer ze dit eiwit rechtstreeks in de beloningscentra van de muizenhersenen injecteerden (de "nucleus acumbens" genoemd), er een significante toename was in het zoekgedrag naar cocaïne en de algehele cocaïneconsumptie onder de muizen, aangezien ze in wezen hunkeren naar. Het richten op of neutraliseren van G-CSF kan een veilige, alternatieve benadering zijn om deze verslaving te beteugelen. Interessant is dat er al veilige en geteste behandelingen beschikbaar zijn voor het neutraliseren van G-CSF. Deze geneesmiddelen worden routinematig gebruikt om de aanmaak van witte bloedcellen (infectiebestrijdende cellen) te stimuleren na chemotherapie tijdens de behandeling van: kanker omdat chemotherapie doorgaans de witte bloedcellen onderdrukt. Toen deze medicijnen werden toegediend om G-CSF te neutraliseren, verloren muizen alle motivatie en verlangen om cocaïne te zoeken. Dit was zomaar een enorme ommekeer. Ook werd er tijdens dit proces geen enkel ander gedrag van het dier veranderd, terwijl verschillende klinische onderzoeken eerder het onnodige misbruikpotentieel hebben aangetoond van welke soort medicatie dan ook waarvoor is geprobeerd. de verslaving. Dit was een cruciale vondst voor onderzoekers om cocaïneverslaving aan te kunnen pakken door middel van deze reeds geteste en door de FDA goedgekeurde drugs
Is het haalbaar?
De auteurs wijzen erop dat het beginnen met het gebruik van nieuwe medicijnen altijd gepaard gaat met uitdagingen, waaronder mogelijke bijwerkingen, toedieningsroutes, veiligheid, haalbaarheid en het potentieel voor misbruik. Auteurs staan erop dat zodra er meer duidelijkheid is over hoe dit eiwit het beste kan worden gericht om verslavend gedrag te verminderen, er grotere mogelijkheden zullen ontstaan om resultaten te vertalen naar proeven met menselijke deelnemers. Soortgelijke therapieën zouden ook kunnen worden toegepast op andere drugs, zoals heroïne en opium, die goedkoper zijn (in vergelijking met cocaïne) en beschikbaar zijn voor een grotere bevolking in lage- en middeninkomenslanden en die ook illegaal worden verhandeld. Aangezien de meeste medicijnen vergelijkbare effecten hebben en zich richten op overlappende hersengebieden, kan deze therapie ook voor hen succesvol zijn. Hoewel op het moment van publicatie van deze studie de mogelijke tijdlijn voor proeven bij mensen onduidelijk is, zijn er standaardmethoden om veel van deze uitdagingen te overwinnen en dit is een potentieel nieuw gebied van medicijnen voor de-verslaving die binnenkort een "realiteit" zou kunnen worden. De studie brengt wetenschappers een beetje dichter bij het vinden van de ultieme remedie voor cocaïne (en soortgelijke andere drugs) verslaving bij mensen zonder enige andere gedragsveranderingen of eventuele nevenrisico's van het ontwikkelen van een andere verslaving te impliceren.
***
{U kunt de originele onderzoekspaper lezen door op de DOI-link hieronder in de lijst met geciteerde bron(nen) te klikken}
Bron (nen)
Calipari ES et al. 2018. Granulocyt-koloniestimulerende factor regelt neurale en gedragsplasticiteit als reactie op cocaïne. Nature Communications. 9. https://doi.org/10.1038/s41467-017-01881-x
